Site icon TrikalaVoice

Όταν η ε.ο. Τρικάλων-Καλαμπάκας είχε… καμιά 20αριά μπουζουκτσίδικα!!!

Πόσα έχουν αλλάξει στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια και πόσο μακρινές μοιάζουν οι δεκαετίες του ΄70, του ΄80, ακόμη κι αυτές του ΄90 και του 2000 στα Τρίκαλα;…

Βιώνοντας μια πρωτοφανή οικονομική κρίση από το 2009 και μετά άλλαξαν πολλά στη διασκέδαση. Έκλεισαν καταστήματα που γαλούχισαν γενιές και γενιές νεολαίων, έσβησαν θρυλικά μπουζουκτσίδικα, χάθηκαν εμβληματκές μορφές της πιάτσας των Τρικάλων. Δεν περιμέναμε να γίνουν χειρότερα τα πράγματα, κι όμως το 2020 μας αποτελείωσε. Ούτε διασκεδάσεις, ούτε μπαρ, ούτε club, ούτε καν… αγκαλιές και φιλιά!…

Κι όμως υπήρξαν εποχές λαμπρές, υπήρξαν χρόνια που ξεκινώντας από τα Τρίκαλα για να φτάσεις στην Καλαμπάκα συναντούσες… καμιά 40αριά κέντρα διασκέδασης, από ψαγμένα εστιατόρια (… ποιος δε θυμάται το «Μαξίμ» του Λώλη;), μέχρι τη «Νεράιδα» ή τις «Χάντρες».

Αφορμή για το ρεπορτάζ μας στάθηκε οι μνήμες του Αχιλλέα Αλεξίου πρώην Αντινομάρχη και Συνδικαλιστή ο οποίος θυμάται λεπτομερώς στο παρακάτω γράφημα ένα προς ένα τα κέντρα διασκέδασης που κυριάρχησαν στα Τρίκαλα από το 1970 μέχρι και τα πρόσφατα χρόνια.

 

 

 

 

«Στα μέσα της δεκαετίας του ΄80, πηγαίνοντας για Καλαμπάκα με τον αδελφικό μου φίλο, αείμνηστο δημοσιογράφο Δημήτρη Ρίζο μετά από μία εκδήλωση που ήταν ομιλητής όταν φθάσαμε στην είσοδο της Καλαμπάκας μου είπε: “Αχιλλέα αυτός ο δρόμος πρέπει να ονομασθεί ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ“» θυμάται ο ίδιος ο Αχιλλέας Αλεξίου, αποτίοντας ωστόσο φόρο τιμής και στη θρυλική «Αλεπού», «Μητρόπολη της διασκέδασης την ΑΛΕΠΟΥ με τον Μπαρμπαμήτσιο Κατσιάκο, ξακουστή στο πανελλήνιο»…

 

 

 

Οι νύχτες στα μπουζούκια…

“Τις εποχές εκείνες” συνεχίζει ο ίδιος “έπρεπε να κάνεις αίτηση… και μια βδομάδα νωρίτερα για να βρεις τραπέζι”. Ήταν οι εποχές που οι μετρ αποκτούσαν… θεϊκή υπόσταση και ήταν τα πιο περιζήτητα πρόσωπα της πόλης!… Αν είχες καλές σχέσεις μαζί τους σου εξασφάλιζαν πρώτο τραπέζι πίστα και άνετη θέα στα… βουνά με τα πιάτα και τα λουλούδια.

“Για να θυμόμαστε οι παλιοί, εκείνα τα χρόνια” καταλήγει ο Αχιλλέας Αλεξίου “και να μαθαίνουν οι νέοι”!…

Exit mobile version