“Προς τους συναδέλφους προέδρους των ομάδων της Α2, της Β’ και της Γ’ Εθνικής κατηγορίας… προς του προπονητές και προς τους αθλητές ομάδων
Κύριοι… όταν αγαπάς κάτι και ζεις με αυτό και το θεωρείς αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου… ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ!!!
Κύριοι…. Πρέπει να σώσουμε το αγαπημένο μας άθλημα πριν είναι αργά διότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό, φέρουμε και εμείς ευθύνη.
Από τον παράγοντα που θέλει να διοικεί ομάδα με ξένα χρήματα αλλά δεν έχει “ματώσει”οικονομικά ούτε έχει διάθεση να “ματώσει” και λέει πως για να αρχίσει το πρωτάθλημα, θέλουμε να μας πληρώσει το κράτος τα rapid test, τις μετακινήσεις, τους διαιτητές. Στην πραγματικότητα ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό είναι αδύνατον να συμβεί.
Από προπονητές των ομάδων που λένε μεγάλα λόγια αλλά όταν τους δώσει διαταγή ο πρόεδρος… σωπαίνουν και δεν μιλάνε (δεν αναφέρουμε ονόματα… όλοι τους ξέρουμε).
Τέλος από τους “αγαπημένους” μου αθλητές που βάζουν υπογραφές, βγάζουν ανακοινώσεις μέσω του προέδρου του συνδέσμου τους λέγοντας ότι δεν αντέχουν και θέλουν να συνεχιστούν τα πρωταθλήματα αλλά ουσιαστικά δεν κάνουν καμία πραγματική κίνηση η οποία θα έφτανε μέχρι και μια ελάχιστη για αυτούς οικονομική επιβάρυνση προκειμένου να φτάσουμε στην σωτηρία του αθλήματος.
Κύριοι… εάν θα θέλατε να σώσουμε το αγαπημένο μας άθλημα, θα ήμασταν όλοι μαζί μια γροθιά, θα μιλούσαμε όλοι μαζί στο απρόσωπο και όπως φαίνεται άσχετο με τον αθλητισμό, κρατικό και υγειονομικό κατεστημένο και να είστε σίγουροι πως θα βρίσκαμε λύση. Οι μεμονωμένες “προσπάθειες” δεν έχουν τύχη.
Τι θα πει κύριοι της Α2 και κύριοι του ΠΣΑΚ “προσπαθούμε να αρχίσει η Α2”. Δηλαδή οι αθλητές που αγωνίζονται σε χαμηλότερες κατηγορίες και που έχουν προσφέρει τα μέγιστα στο μπάσκετ, δεν πρέπει να συνεχίσουν να αθλούνται και να αγωνίζονται; Φωνές φτασμένων αθλητών όπως του Τσάμη θα πρέπει να τύχουν μεγαλύτερου σεβασμού.
Τι θα πει ότι “βρίσκονται οι προπονητές της Α2 και ψηφίζουν” ενώ γνωρίζουμε πως ορισμένοι εξ αυτών όταν γυρίζουν στην ομάδα τους, τους τραβάει το αυτί ο μπαμπάς πρόεδρος ο οποίος δεν θέλει να συνεχιστεί το πρωτάθλημα επικαλούμενος οικονομικές δυσχέρειες.
Τι θα πει κύριοι πρόεδροι της Α2 οτι εάν δεν καλύψει η πολιτεία το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων σας, δεν θα αγωνιστείτε; Αποτελεί αυτό για εσάς ρεαλιστική πρόταση; Εάν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την κατάσταση… μπορείτε να αποχωρήσετε και να παραδώσετε τα”κλειδιά” της ομάδας σας. Και μην ανησυχείτε, θα βρει τον δρόμο της. Ίσως ορισμένοι να βολεύεστε με την μη διεξαγωγή τωνλ πρωταθλημάτων αλλά αυτό δεν είναι μπασκετ, δεν είναι αθλητισμός και δείχνει εξωφρενική έλλειψη σεβασμού στους εργαζόμενους των σωματείων σας.
Έλεος κύριοι!!! Τώρα είναι η ώρα που θα πρέπει όλοι μαζί, όλοι οι λάτρεις του μπάσκετ, κάθε κατηγορίας… διοικήσεις, προπονητές και αθλητές να ενωθούμε.
Γνωρίζοντας όλοι τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε, θα πρέπει αυτή την φορά όλοι μας να βάλουμε λίγα χρήματα παραπάνω για να μπορέσει επιτέλους να σωθεί το αγαπημένο μας άθλημα.
Να είστε σίγουροι ότι βοήθεια δεν θα έχουμε από κανέναν και μόνο εάν οι πρόεδροι ματώσουν λίγο περισσότερο, εάν οι προπονητές με τους αθλητές ΧΑΣΟΥΝ ελάχιστα από τα λίγα πραγματικά που αμείβονται, μόνο τότε όλοι μαζί σαν μια γροθιά, θα σπάσουμε το απόστημα που έχει κλειδώσει αυτό που πραγματικά αγαπάμε. Η μοναδική ρεαλιστική πρόταση είναι να καλύψουμε μόνοι μας τα έξοδα της χρονιάς… όσο βαρύ και αν ακούγεται. Εκτός και αν κάποιοι βολεύονται με την αναστολή των πρωταθλημάτων, έχοντας καλυμμένα τα νώτα τους με άλλους τρόπους εσόδων.
Ζητώ συγγνώμη από συναδέλφους προέδρους, από αγαπητούς προπονητές και αθλητές αν με το κείμενο μου, τους στεναχώρησα ή έθιξα καταστάσεις. Επαναλαμβάνω πως όμως εμείς όλοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι επειδή πονάνε το μπάσκετ, μόνο έτσι θα καταλάβουν οι κρατικοί λειτουργοί και οι λοιμωξιολόγοι ότι η προστασία από τον κορωνοϊό, με τα μέτρα που έχουν πάρει, οδηγεί σε αργό θάνατο χιλιάδες ανθρώπους που ασχολούνται με το μπάσκετ.
Κώστας Σκρέτας
Πρόεδρος Ικάρων Τρικάλων”