Οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου προσήλθαν στις κάλπες την Πέμπτη, για να εκλέξουν την κυβέρνηση που θα βρεθεί στο τιμόνι της χώρας την επόμενη πενταετία.
Σύμφωνα με τα πρώτα exit polls του BBC που είδαν το φως της δημοσιότητας τα μεσάνυχτα (στις 10 το βράδυ ώρα Αγγλίας):
Οι Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ παρουσιάζονται να κερδίζουν 410 έδρες στο κοινοβούλιο (από τις συνολικά 650).
Οι Συντηρητικοί (Τόρις) του Ρίσι Σούνακ αναμένεται συγκεντρώσουν 131 έδρες
Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες (Liberal Democrats) εξασφαλίζουν 61
Η παράταξη Reform UK του Νάιτζελ Φάρατζ συγκεντρώνει 13 έδρες
Το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας (SNP) 10 έδρες
Το Plaid Cymru 4 έδρες
Οι Πράσινοι 2 έδρες
Eπειτα από πέντε συντηρητικούς πρωθυπουργούς οι Βρετανοί ψηφοφόροι αποφάσισαν να γυρίσουν σελίδα. Τις τελευταίες ημέρες της προεκλογικής εκστρατείας οι Τόρις απλώς προσπαθούσαν να περιορίσουν το εύρος της ήττας. «Εχετε 4 ώρες για να αποτρέψετε μια σούπερ πλειοψηφία των Εργατικών που θα προκαλέσει αύξηση των φόρων για το υπόλοιπο της ζωής σας», είχε δηλώσει το απόγευμα της Πέμπτης ο ο Ρίσι Σούνακ.
Ο Εργατικός Κιρ Στάρμερ, ένας 61χρονος πρώην δικηγόρος, αναμένεται λοιπόν να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον βασιλιά Κάρολο Γ’ την Παρασκευή.
Υπενθυμίζεται ότι στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 2019, οι Τόρις (με ηγέτη τότε τον Μπόρις Τζόνσον) είχαν έρθει πρώτοι με 43,6% και οι Εργατικοί (με ηγέτη τον Τζέρεμι Κόρμπιν) δεύτεροι με 32,1%, ενώ πιο πίσω ακολουθούσαν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες με 11,6% και το SNP της Νίκολα Στέρτζιον με 3,9%.
Σε σχέση με το 2019, έχουν πια αλλάξει πάρα πολλά στο Ηνωμένο Βασίλειο, όχι μόνο σε επίπεδο προσώπων (Τζόνσον, Κόρμπιν και Στέρτζιον αποτελούν παρελθόν) αλλά και σε επίπεδο ποσοστών.
Με τις έδρες που φαίνεται να εξασφαλίζουν οι Εργατικοί επιστρέφουν πια στην κυβέρνηση έπειτα από εάν διάστημα 14 ετών (2010-2014). Η τελευταία φορά που είχαν τα ηνία της χώρας υπενθυμίζεται ότι ήταν το 2010, με πρωθυπουργό τότε τον Γκόρντον Μπράουν ο οποίος είχε διαδεχθεί τον Τόνι Μπλερ στην εξουσία.
Ο Κιρ Στάρμερ και η παράταξή του έρχονται, ωστόσο, να ηγηθούν σε μια περίοδο δύσκολη, με φόντο «ανοιχτές πληγές» όπως είναι, μεταξύ άλλων, εκείνες του Brexit, του πολέμου στην Ουκρανία και του μεταναστευτικού.