Σε ένα μείγμα τεχνολογικής ικανότητας και αναλυτικής πρόβλεψης, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα για την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας, αξιοποιώντας προηγμένα μοντέλα υπολογιστών για να προβλέψουν ένα μέλλον που μπορεί να είναι ανησυχητικά κοντά.
Προερχόμενοι από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), αυτή η ομάδα ερευνητών χρησιμοποίησαν μια σειρά δεδομένων που περιλαμβάνουν τη δυναμική του πληθυσμού, την κατανάλωση φυσικών πόρων και τα πρότυπα χρήσης ενέργειας για να προβλέψουν ένα τρομερό τέλος για τις κοινωνικές δομές όπως τις ξέρουμε. Το υπόβαθρο αυτής της πρόβλεψης προέρχεται από το θεμελιώδες έργο που δημοσίευσε η Λέσχη της Ρώμης, η οποία υπογράμμισε τα διαφαινόμενα «όρια της ανάπτυξης» ως προάγγελο της κοινωνικής κατάρρευσης. Η ουσία των συμπερασμάτων τους υποδηλώνει μια πορεία που οδηγεί στην κοινωνική κατάρρευση γύρω στα μέσα του 21ου αιώνα. μια περίοδος που βρίσκεται ανησυχητικά κοντά. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η κοινωνία έχει λιγότερες από δύο δεκαετίες προτού αντιμετωπίσει πιθανή κατάρρευση, εντοπίζοντας το έτος 2040 ως τη χρονιά που θα έρθει το «τέλος του κόσμου». Αρχικά, η υποδοχή αυτής της πρόβλεψης ήταν ανάμεικτη, με ορισμένες πλευρές να την αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό και χλευασμό. Ωστόσο, το αφήγημα άρχισε να αλλάζει καθώς μεταγενέστερες μελέτες, συμπεριλαμβανομένης μιας αξιοσημείωτης που δημοσιεύθηκε στο American Scientist το 2009, απηχούσαν τις προβλέψεις του αρχικού μοντέλου με απίστευτη ακρίβεια. Αυτές οι μεταγενέστερες έρευνες, επανεξετάζοντας το μοντέλο δεκαετίες μετά την αρχική του έκδοση, διαπίστωσαν ότι οι προβλέψεις του ήταν αξιοσημείωτα προφητικές, επιβεβαιώνοντας τις αρχικές προβλέψεις με υψηλό βαθμό πιστότητας.
Παγιώνοντας περαιτέρω αυτά τα ευρήματα, η Ολλανδή ερευνήτρια για τη βιωσιμότητα Gaya Herrington διεξήγαγε μια επανεξέταση το 2021, προσφέροντας μια σύγχρονη προοπτική για το μοντέλο δεκαετιών. Η ανάλυση της Herrington, ευθυγραμμισμένη με τις αρχικές προβλέψεις, υπέδειξε ότι χωρίς σημαντικές αλλαγές στα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης και στις κοινωνικές συμπεριφορές μας, τα χειρότερα σενάρια που προβλέπονταν θα μπορούσαν πράγματι να υλοποιηθούν, σηματοδοτώντας τη διακοπή της οικονομικής επέκτασης μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ακολουθούμενη από μια πιθανή κοινωνική κατάρρευση μια δεκαετία αργότερα.
Παρά τις δυσοίωνες προοπτικές, ο Herrington προσφέρει μια αχτίδα ελπίδας, τονίζοντας ότι η πορεία προς την κατάρρευση δεν είναι ακόμη αμετάκλητη. Υποστηρίζει καινοτόμες παρεμβάσεις σε όλες τις σφαίρες των επιχειρήσεων, της κυβέρνησης και της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να κατευθυνθεί η παγκόσμια κοινότητα προς μια βιώσιμη πορεία που θα αποφύγει τον γκρεμό της κατάρρευσης.
Αυτή η συζήτηση για την κοινωνική κατάρρευση, που τροφοδοτείται από την επιστημονική έρευνα, χρησιμεύει ως ένα ηχηρό κάλεσμα για συλλογική δράση. Υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της επαναξιολόγησης των αναπτυξιακών μας προτύπων και της υιοθέτησης βιώσιμων πρακτικών που διασφαλίζουν τη μακροζωία και την υγεία της παγκόσμιας κοινωνίας μας.