Τις λίγες ημέρες που προηγήθηκαν της 19ης Φεβρουαρίου, τα χρονολόγια των social media αλλά και ιστότοποι απ’άκρη σ’ακρη της γης, κατακλύστηκαν από τη λέξη «supermoon», υπερσελήνη.
Πρόκειται για όρο σχετικά νέο που προήλθε όχι από την αστρονομία, αλλά από την αστρολογία. Για την ακρίβεια, «νονός» της λέξης έγινε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νολ (Richard Nolle), ο οποίος θέλησε έτσι να ορίσει τη σελήνηστη νέα ή τη γεμάτη φάση της. Ωστόσο, όλως περιέργως, κανείς δεν ασχολήθηκε με τον συγκεκριμένο ορισμό. Μέχρι τις 19 Μαρτίου του 2019. Όταν η πανσέληνος έκανε ρεκόρ εικοσαετίας, φτάνοντας σε εντυπωσιακά μικρή απόσταση από τη γη. Και ξαφνικά, ο όρος «υπερπανσέληνος» έγινε παγκοσμίως viral. Όμως, γιατί;
Η «γέννηση» ενός αλλόκοτου παγκόσμιου φαινομένου
Πιθανότατα, όπως εξηγεί άρθρο του space.com, η γέννηση του φαινομένου συνδέεται με ένα γεγονός που συνέβη στις 11 Μαρτίου του 2011: Τον μεγα – σεισμό και το τσουνάμι που τον διαδέχτηκε, στην περιοχή Τοχόκου της Ιαπωνίας. Τις ώρες που ακολούθησαν, κάποιοι αυθαίρετα συμπέραναν πως η βαρυτική επίδραση της σελήνης ίσως προκαλούσε κι άλλους σεισμούς. Κι επειδή το φεγγάρι θα βρισκόταν ασυνήθιστα κοντά στη γη σε λίγες ημέρες από την εκδήλωση του ισχυρότατου σεισμού της Ιαπωνίας, πολλοί συνήγαγαν το συμπέρασμα πως, λόγω επερχόμενης υπερσελήνης, επίκειντο κι άλλοι σεισμοί.
Τότε, άλλωστε, ο Νολ είχε γράψει στην ιστοσελίδα του πως «θα υπάρξει μεγάλη γεωφυσική αναταραχή την ημέρα του φαινομένου αλλά με πραγματική ισχύ από τις 16 έως τις 22 Μαρτίου. Μπορείτε να περιμένετε ένα κύμα μέτριας έως ισχυρής σεισμικής δραστηριότητας (περιλαμβανομένων σεισμών άνω των 5 Ρίχτερ, τσουνάμι και ηφαιστειακών εκρήξεων)». Για πολλούς, ο Νολ είχε προβλέψει το φονικό συμβάν του 2011 στην Ιαπωνία.
Παρά τις «προβλέψεις» του αστρολόγου, όπως γράφει το space.com «δεν υπάρχει απολύτως καμία επιστημονική σύνδεση μεταξύ σεισμών και της απόστασης της σελήνης από τη γη» (κι, επιπλέον, δεν υπήρξαν σημαντικοί σεισμοί, τσουνάμι ή ηφαιστειακές εκρήξεις από τις 16 έως τις 22 Μαρτίου του 2011).