Τις τελευταίες μέρες μαίνεται ένας επικοινωνιακός πόλεμος με άνισα μέσα ενάντια στο ΚΕΘΕΑ. Για να δικαιολογηθεί εκ των υστέρων μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που πραγματοποιήθηκε για να αποτραπεί η εκλογή νέας διοίκησης από τη Γενική του Συνέλευση.
Πρώτα, βαπτίστηκε κουκούλωμα ένα πόρισμα εσωτερικού ελέγχου του ΚΕΘΕΑ που αποκάλυπτε αντιδεοντολογικές συμπεριφορές ελάχιστων εργαζομένων σε μια μονάδα του. Ένα πόρισμα που το ίδιο το ΚΕΘΕΑ παρέδωσε στον κ. Υπουργό.
Μετά εφευρέθηκαν «ατασθαλίες» με αφορμή έναν έλεγχο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που όμως έδινε καλύτερο βαθμό στο ΚΕΘΕΑ από την πλειοψηφία των Οργανισμών που ελέγχθηκαν, ενώ ταυτόχρονα αποσιωπώνται όλοι οι έλεγχοι των Ορκωτών λογιστών που βρίσκονται στην ιστοσελίδα του.
Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ένα υπόμνημα του «ιδρυτή» και πρώτου Διευθυντή του ΚΕΘΕΑ – από πότε άραγε έχουν ιδρυτές οι δημόσιοι οργανισμοί; – ο οποίος, πραγματοποιώντας οβιδιακή μεταστροφή, από επικριτής της ΠΝΠ μεταμορφώνεται σε υπέρμαχο της παρέμβασης του κ. Κικίλια. Παράλληλα αγνοείται στον δημόσιο διάλογο το υπόμνημα που κατέθεσε ο δεύτερος στη σειρά Διευθυντής του ΚΕΘΕΑ μετά την εκδίωξη του πρώτου από το τότε Διοικητικό Συμβούλιο.
Περισσότερο φως πέφτει βέβαια στις γνωστές εδώ και δυο δεκαετίες επιθέσεις του κ. Ζαφειρίδη στο ΚΕΘΕΑ, ο οποίος ποτέ δεν συμφιλιώθηκε με την απομάκρυνσή του, παρά στην πρότασή του, αντί για ένα, να έχουμε πολλά, μικρά, αυτοδιοίκητα ΚΕΘΕΑ.
Και έπεται συνέχεια, όπως αναγγέλλουν τα μέσα ενημέρωσης. Το νέο διορισμένο Διοικητικό Συμβούλιο στην πρώτη του συνεδρίαση δεν ενδιαφέρθηκε για τον Οργανισμό, δεν απευθύνθηκε στους εργαζόμενους, δεν ζήτησε να μάθει για το τι κάνουν οι μονάδες του και με τι ασχολούνται. Ζήτησε να του παραδοθούν μέσα σε δυο μέρες, μεταξύ άλλων, όλοι οι φάκελοι που αφορούν υπηρεσιακές ενστάσεις και παραβιάσεις του εσωτερικού κώδικα δεοντολογίας που μόνοι μας θεσπίσαμε, σε αντίθεση με τον οποιονδήποτε άλλο Οργανισμό. Γιατί; Θα διαβάσουμε αποσπάσματα στις εφημερίδες άραγε;
Ας ετοιμαστούμε λοιπόν να απολαύσουμε και νέα ζουμερά σκάνδαλα και ατασθαλίες στο «αυτοδιοικητικό χάος» του ΚΕΘΕΑ. Πράγματα ανήκουστα για οποιονδήποτε άλλον κομματικά διοικούμενο Οργανισμό στη χώρα: ενστάσεις εργαζομένων που δεν πήραν μια θέση που διεκδικούσαν, που δεν πήραν απάντηση εντός του προβλεπόμενου χρόνου, καταγγελίες για υπέρβαση εξουσίας και κακή συμπεριφορά προϊσταμένων και πολλά άλλα πικάντικα που θα γίνουν τρικάκια. Ναι, έχει πολλά τέτοια στο ΚΕΘΕΑ. Προφανώς στους αυτοδιοίκητους οργανισμού αυτά συνιστούν χάος, ενώ στους άλλους κανονικότητα. Σε κάθε περίπτωση, ο Σύλλογος Εργαζομένων
θα υπερασπιστεί με κάθε μέσο που διαθέτει τη δημοσιοποίηση θεμάτων που άπτονται των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων.
Το πώς μπορεί όμως ένα διοικητικό συμβούλιο που συμπεριφέρεται ως εισαγγελέας να διοικήσει μετά έναν Οργανισμό που θα έχει κρεμάσει στα περίπτερα είναι ένα θέμα που δεν απασχολεί τον κ. Υπουργό; Πώς θα μπορέσει ένα διοικητικό συμβούλιο που θα συνεδριάζει σε κενό κτήριο, μετά τη λήξη του ωραρίου, ζητώντας τα κλειδιά και τον κωδικό του συναγερμού, να εγκαταστήσει σχέση εμπιστοσύνης με του εργαζόμενους, τους θεραπευόμενους, τους γονείς και την κοινότητα, δεν απασχολεί τα μέλη του;
Πολύ φοβόμαστε πως αυτή η πρακτική δεν προμηνύει τίποτα καλό για το αύριο των ανθρώπων, εργαζομένων κι εξυπηρετούμενων, στο ΚΕΘΕΑ. Τίποτα καλό δεν θα προκύψει ούτε για την κοινωνία καθώς το κενό που θα αφήσει ένα τραυματισμένο και συρρικνωμένο ΚΕΘΕΑ θα καλυφθεί από ιδιώτες. Ή μήπως αυτό είναι το ζητούμενο;
Στην προσπάθειά του να ελέγξει το ΚΕΘΕΑ, ο κ. Υπουργός το δολοφονεί. Δεν συνδιαλέγεται, δεν ακούει, δεν μαθαίνει. Το ίδιο και το διοικητικό συμβούλιο που διόρισε. Ο κ. Υπουργός με τον τρόπο που ενεργεί, δεν έρχεται να καταλύσει τις παθογένειες του ΚΕΘΕΑ αλλά τον ίδιο τον οργανισμό, καταλύοντας ταυτόχρονα και την μόνη δυνατότητα ουσιαστικών αλλαγών από μέσα.
Ο Σύλλογος Εργαζόμενων εδώ και χρόνια έχει βάλει στο επίκεντρο των διεκδικήσεων του αλλαγές που ενισχύουν την δημοκρατία όπως αυτά της αξιολόγησης προσωπικού, του τρόπου επιλογής προϊσταμένων ή του δεσμευτικού χαρακτήρα των πορισμάτων των θεσμών εσωτερικού ελέγχου και για τον Διευθυντή.
Το διακύβευμα δεν είναι η διατήρηση ενός “αυτοδιοίκητου” όπως αυτό που εγκαινίασε ο Φοίβος Ζαφειρίδης. Είναι η αποκατάσταση, ή ακόμα καλύτερα η εγκαθίδρυση ενός πραγματικού αυτοδιοίκητου όπως και της δημοκρατίας μέσα στο ΚΕΘΕΑ.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΘΕΑ