Eστιάζει στις επιτυχίες του ’80 αλλά και τους διαχρονικούς στόχους της ομάδας-Φωτ. Larissanet.gr
Ένα από τα πιο γνωστά συνθήματα των ελληνικών γηπέδων έλεγε το όνομά του. «Ήρθε η ώρα του Γιάννη Βαλαώρα» φώναζαν οι φίλοι της ΑΕΛ στα χρυσά χρόνια της δεκαετίας του ΄80, τότε που η ομάδα μεσουρανούσε σε Ελλάδα και Ευρώπη και έκανε όλους τους ποδοσφαιρόφιλους της χώρας να τρίβουν τα μάτια τους, τόσο από το θέαμα που πρόσφερε όσο και από τα αποτελέσματα.
Ήταν άλλωστε η πρώτη – και παραμένει η μοναδική- περιφερειακή ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα της Ελλάδας. Ο Γιάννης Βαλαώρας παρά το γεγονός πως έχουν περάσει πολλά χρόνια από εκείνη την εποχή αλλά και παρά το γεγονός πως δεν ζει στη Λάρισα, δεν έχει ξεχαστεί από τον κόσμο ούτε λεπτό.
Κάθε φορά που βρίσκει λίγο χρόνο να επισκέπτεται τη θεσσαλική πρωτεύουσα γίνεται δεκτός με θέρμη από τους παλιούς και νέους φιλάθλους της ΑΕΛ.
Όλοι φυσικά του ζητούν την άποψη για την ομάδα κι εκείνος χωρίς να χάνει την αισιοδοξία του, πάντα βρίσκει δύο καλά λόγια να πει, θέλοντας μ αυτόν τον τρόπο να κρατήσει ζεστό το ενδιαφέρον των φιλάθλων.
Η Larissanet τον συνάντησε σε δύο φορές το τελευταίο διάστημα. Η μια ήταν στα μέσα του καλοκαιριού, σε μια χαλαρή στιγμή με τους παλιούς τους συμπαίκτες, τις ημέρες που σημειωνόταν οι αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Η δεύτερη ήταν πριν από μερικές ημέρες όταν και ήρθε στην Λάρισα για να δώσει μια σειρά φιλικών αγώνων με τους παλαίμαχους. Και τις δύο φορές κατέθεσε την άποψή του για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον της αγαπημένης του ομάδας και η Larissanet τα κατέγραψε συνολικά.
Τόνισε πως ότι εκείνα τα χρόνια δεν είχαν καταλάβει το μέγεθος των επιτυχιών τους και υποστήριξε πως η ομάδα έχοντας την παρουσία του κόσμου στο πλευρό της θα μπορεί να πετύχει πολλά και σπουδαία πράγματα ξανά. Είπε πως η ΑΕΛ είναι φυσικά για τα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η συζήτηση έχει ως εξής:
Κύριε Βαλαώρα. Είστε ένα κομμάτι της μεγάλης ΑΕΛ. Του πρώτου κυπέλλου και φυσικά του πρωταθλήματος. Τι έχετε κρατήσει από τότε;
Από τότε πραγματικά υπήρχαν μεγάλες χαρές και λύπες. Οι λύπες είναι πως έχουν φύγει παρά πολλά άτομα από τη ζωή. Άτομα με τα οποία συνυπήρχαμε και συνεργαστήκαμε για πολλά χρόνια και με πολύ καλές αναμνήσεις και επιτυχίες. Οι χαρές είναι πως καταφέραμε να κάνουμε πολλά πράγματα όχι μόνο για την εποχή αλλά γενικά για την ιστορία της ομάδας. Έχουμε πάρει ένα κύπελλο, ένα πρωτάθλημα. Πράγματα με τα οποία μια επαρχιακή ομάδα έσπασε το κατεστημένο.
Ο κόσμος πόσο σας βοήθησε σ’ αυτό;
Ο κόσμος είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο για την ομάδα. Νομίζω πως μ’ αυτόν τον κόσμο της ομάδας, που είναι ο 12ος παίκτης της Λάρισας, νιώθαμε πως ήμασταν οι άρχοντες του γηπέδου.
Όταν πήρατε το πρωτάθλημα τι νιώσατε;
Η αλήθεια είναι πως εκείνη την εποχή δεν είχαμε καταλάβει το μέγεθος της επιτυχίας. Δεν μπορέσαμε να διανοηθούμε τι άθλο είχαμε πετύχει. Όταν σταματάς όμως το ποδόσφαιρο τότε μαθαίνεις τι έχεις πετύχει φορώντας τα χρώματα της ομάδας της ΑΕΛ.
Η Λάρισα του σήμερα σε τι σκέψεις σας βάζει;
Η ΑΕΛ σήμερα κακά τα ψέματα δεν πρέπει να είναι σ’ αυτήν την κατηγορία. Νομίζω πως η Λάρισα είναι ένα γωνιακό μαγαζί. Και το γωνιακό μαγαζί πουλάει. Πιστεύω πως αν επανέλθει ο κόσμος στο γήπεδο θεωρώ πως η Λάρισα θα είναι στα μεγάλα σαλόνια.
Τέλος για το πώς είναι ο Βαλαώρας του σήμερα σε σχέση με το Βαλαώρα εκείνης της εποχής λέει: «Όπως ήμουν τότε, είμαι και τώρα. Δεν έχω αλλάξει σαν χαρακτήρας και δεν έχω αλλάξει σαν άνθρωπος. Αυτό το διαπιστώνω με μεγάλη χαρά στον φίλαθλο κόσμο όταν έρχομαι στη Λάρισα ή όταν πάω σε άλλες πόλεις. Η αγάπη του κόσμου δείχνει πως έβαλα κι εγώ ένα λιθαράκι σ αυτήν την ομάδα που λέγεται ΑΕΛ.
Η τραγική στιγμή του 1979
Ο Γιάννης Βαλαώρας είναι γεννημένος 23 Μαΐου 1958. Αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού και αγωνίστηκε για 14 χρόνια (1978-1992) στην ΑΕΛ και ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές στις επιτυχίες της τη δεκαετία του ‘80.
Στις 13 και 15/5/1978 αγωνίστηκε με την Εθνική ερασιτεχνική ομάδα ποδοσφαίρου Ελλάδας στο Κύπελλο Ερασιτεχνών ΟΥΕΦΑ στους δύο αγώνες της τελικής φάσης που έγιναν στο Στάδιο Καραϊσκάκη, στον ημιτελικό με την Ιρλανδία, όπου σκόραρε το 2ο γκολ και στον τελικό με την Γιουγκοσλαβία.
Τον Σεπτέμβρη του 1979, οι 19χρονοι τότε Δημήτρης Μουσιάρης και Δημήτης Κουκουλίτσιος μαζί με τον 21χρονο Γιάννη Βαλαώρα, ταξίδευαν από τη Λάρισα στην Αθήνα όταν σε τροχαίο δυστύχημα έχασαν τη ζωή τους οι δύο πρώτοι, βυθίζοντας σε πένθος όλη τη Λάρισα και την ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Ο Γιάννης Βαλαώρας έχει πει κατά το παρελθόν πως αν εκείνοι οι δύο ποδοσφαιριστές δεν έφευγαν τόσο πρόωρα από τη ζωή η ΑΕΛ θα είχε πετύχει πολλά παραπάνω.
«Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε κάποιους ανθρώπους που έφυγαν άδικα από τη ζωή» είπε στη Larissanet κατά τη διάρκεια των αγώνων των προηγούμενων ημερών στο Στάδιο Αλκαζάρ «έφυγαν τα καλύτερα αδέρφια μου. Θα τους θυμόμαστε πάντα». Για τη διοργάνωση είπε πως ελπίζει να καθιερωθεί. Στις 16 Ιανουαρίου 1980, ο Γιάννης Βαλαώρας, έκανε το ντεμπούτο στην Εθνική Ελλάδος με την οποία αγωνίστηκε 4 φορές.
Η καριέρα στην ΑΕΛ
1978-79, συμμ. 25 γκολ 2
1979-80, συμμ. 28 γκολ 7
1980-81, συμμ. 31 γκολ 5
1981/82, συμμ. 31 γκολ 10
1982/83, συμμ. 31 γκολ 6
1983/84, συμμ. 27 γκολ 3
1984/85, συμμ. 24 γκολ 4
1985/86, συμμ. 25 γκολ 8
1986/87, συμμ. 21 γκολ 7
1987/88, συμμ. 27 γκολ 6
1988/89, συμμ. 26 γκολ 0
1989/90, συμμ. 25 γκολ 3
1990/91, συμμ. 21 γκολ 3
1991/92, συμμ. 4 γκολ 0
Tι είπε για την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό της ομάδας: «Ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για την ΑΕΛ»
Ο Γιάννης Βαλαώρας σε ερώτηση για την αλλαγή της ιδιοκτησίας, με τον Αχιλλέα Νταβέλη να παίρνει την ομάδα, δήλωσε στη Larissanet: «Ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για την ΑΕΛ. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Είναι όμως σοβαρός επιχειρηματίας και το έχει δείξει σε όλη τη Λάρισα.
Του εύχομαι καλό κουράγιο και πιστεύω πως θα βοηθήσουν όλοι και θα γυρίσουν στο γήπεδο. Η ΑΕΛ αυτή η μεγάλη ομάδα τους χρειάζεται παντός καιρού».
Επίσης στάθηκε στη σημασία της παρουσίας των φιλάθλων: «Σημασία έχει ο πρόεδρος να τα έχει καλά με τον κόσμο της. Αν δεν υπάρχει κόσμος δεν υπάρχει Λάρισα».
Κάνοντας μια πρόβλεψη για τη φετινή χρονιά είπε πως με αυτά που έχει δει «η ομάδα δεν είναι για Β’ Εθνική».