Με κάθε ιεροπρέπεια και σύμφωνα με την από αιώνων διαμορφωμένη παράδοση εορτάσθηκε σήμερα, 17 Μαρτίου, στην Ιερά Καθέδρα της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, η Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Γέροντα Πριγκηποννήσων Δημήτριο, Γερμανίας Αυγουστίνο, Τρανουπόλεως Γερμανό, Τορόντο Σωτήριο, Ανέων Μακάριο, Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου Ευγένιο, Γάνου και Χώρας Αμφιλόχιο, Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνό, Κώου και Νισύρου Ναθαναήλ, Σιγκαπούρης Κωνσταντίνο και Σύμης Χρυσόστομο. Κατά τη διάρκειά της, ο Παναγιώτατος χειροτόνησε στο βαθμό του διακόνου τον υποδιάκονο Δημήτριο Νικηφόρο, νομικό και θεολόγο, δίνοντας του το όνομα Αέτιος.
Στην ομιλία του, πριν από τη χειροτονία του νέου κληρικού, ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε την τιμή και τη μεγάλη ευθύνη με τις οποίες συνδέεται η ένταξή του στον Ιερό Κλήρο της Μητρός Εκκλησίας και τη σπουδαιότητα που θα έχει για τη διακονία του η ειδίκευσή του στο Κανονικό Δίκαιο.
«Τούτο σημαίνει ότι θα είσαι πάντοτε κατά την εκκλησιαστικήν πορείαν σου υπέρμαχος των δικαίων και των προνομίων του πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου, λίαν επικαίρων σήμερον ότε ταύτα αμφισβητούνται ματαίως με καθαρώς κοσμικά κριτήρια. Έναντι τούτων ημείς προβάλλομεν την καθηγιασμένην πράξιν και τάξιν και παράδοσιν της Ορθοδοξίας που είναι βράχος αμετακίνητος επί του οποίου θραύονται τα εγειρόμενα κύματα φιλοδοξίας και σκοπιμοτήτων, με σκοπό να πλήξουν το ιερόν και απαραβίαστον προβάδισμα της προκαθημένης της αγάπης και της διακονίας Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Θα έχεις ως πρότυπον και παράδειγμα διά την υπεράσπισιν του Θρόνου τούτου τον αρχιδιάκονον Κωνσταντινουπόλεως Αέτιον, με το όνομα του οποίου θα τιμάσαι από της σήμερον».
Στην αντιφώνηση του ο νέος κληρικός διαβεβαίωσε τον Παναγιώτατο για την απόλυτη αφοσίωσή του προς τη Μητέρα Εκκλησία.
«Φορεύς και λειτουργός της αγίας παραδόσεως της «αρχούσης και πασχούσης» Μεγάλης Εκκλησίας καλούμαι να καταστώ, εντασσόμενος σήμερον εις την Πατριαρχικήν Αυλήν. Παναγιώτατε Δέσποτα, κατά τα εικοσιεπτά και πλέον έτη της ευκλεούς Πατριαρχίας Σας, είχατε την ευλογίαν να αναδείξετε πολλούς νέους κληρικούς. Όλοι είναι πνευματικά τέκνα Σας και δι᾽ όλους Σείς είσθε ο Πατήρ. Ως κατά πνεύμα τέκνον της Υμετέρας Παναγιότητος, στρέφομαι προς Υμάς, θαρρών επί την πατρικήν Σας αγάπην και Σας διαβεβαιώ ότι κύριος σκοπός της ζωής μου θα είναι η απροϋπόθετος και αφοσιωμένη διακονία της Υμετέρας Παναγιότητος και ο νικηφόρος και καλλίνικος αγών διά τα δίκαια του Οικουμενικού Θρόνου, ακολουθών πιστώς το παράδειγμα του Αρχιδιακόνου Αετίου. Αμήν. Γένοιτο!»
Τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας εκφώνησε ο Μητροπολίτης Λαοδικείας Θεοδώρητος:
«Οι τα θεία καλώς διαταξάμενοι θεοκήρυκες Πατέρες, ώρισαν, τη πρώτη Κυριακή των Νηστειών, να εορτάζωμεν τον θρίαμβον της Ορθοδοξίας, την ανάμνησιν δηλονότι της Αναστηλώσεως των αγίων και σεπτών Εικόνων, γενομένης το έτος 843, παρά των αειμνήστων αυτοκρατόρων Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ και της μητρός αυτού Θεοδώρας, επί της πατριαρχίας του αγίου και ομολογητού Μεθοδίου Κωνσταντινουπόλεως.
Τιμώμεν σήμερον τους μεγάλους ομολογητάς της πίστεως, τους ποιμένας της Εκκλησίας, Αρχιερείς, Πρεσβυτέρους και Διακόνους, μαζί με τους μοναχούς και λαικούς, οι οποίοι ωρθοτόμησαν τον λόγον της αληθείας, θυσιάζοντες, πολλάκις, ακόμη και την ζωήν των.
Η υπεράσπισις της ορθοδόξου πίστεως παρακολουθεί την μαρτυρικήν πορείαν της Εκκλησίας, η οποία αφιέρωσε μέγα μέρος του ιστορικού χρόνου και του δυναμισμού της, διά να διαφυλάξη αυτήν ακριβώς την γνησιότητα και την αλήθειαν της πίστεως.
Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός υπήρξεν ο μέγας υπερασπιστής και πρόμαχος της Ορθοδοξίας κατά την εποχήν των εικονομαχικών ερίδων. Διά δε του περιφήμου έργου του «Περί των Εικόνων», αλλά και διά του ετέρου «Έκδοσις Ακριβής Ορθοδόξου Πίστεως», το οποίον αποτελεί σύνοψιν της θεολογίας και εμπειρίας των Οικουμενικών Συνόδων και σηματοδοτεί το τέλος μιάς μακράς περιόδου διαμορφώσεως του χριστολογικού δόγματος της Εκκλησίας, συνέβαλε τα μέγιστα αφ’ ενός εις την κραταίωσιν της αληθούς πίστεως περί του θεανδρικού προσώπου του Κυρίου και αφ’ ετέρου εις την ανόθευτον παράδοσιν αυτής εις τας επερχομένας των πιστών γενεάς».
Ο Μητροπολίτης Λαοδικείας, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, επεσήμανε τον ρόλο και τη διαχρονική προσφορά της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.
«Εν τη Πόλει ταύτη, τη βασιλίδι των πόλεων, ως εν άλλω παραδείσω, ελήφθη η οριστική απόφασις διά την αναστήλωσιν των αγίων Εικόνων.
Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία κατέβαλε ηρωικάς προσπαθείας διά την διαμόρφωσιν του χριστιανικού δόγματος και εχρησιμοποίησε το «πρωτείον τιμής», ως πρωτείον ευθύνης και διακονίας διά την ενότητα, την διαφύλαξιν της ορθής πίστεως και της κανονικής τάξεως της Εκκλησίας.
Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, ως ο πρώτος θρόνος της Ορθοδοξίας, ήσκησε την εκκλησιαστικήν του αυθεντίαν εις το πλαίσιον της κανονικής παραδόσεως και της συνοδικής του αυτοσυνειδησίας.
Η καθημαγμένη και αγιοστόλιστος Μήτηρ Εκκλησία διακονεί επί αιώνας, με πιστότητα και αφοσίωσιν, το πλήρωμα της Εκκλησίας, πρωτοστατούσα εις έργα θυσιαστικής αγάπης και ιεραποστολικής δράσεως. Συνεχίζει δε να υπηρετή με υπευθυνότητα και αυταπάρνησιν τας ανάγκας των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών, διαλεγομένη προθύμως μεθ’ όλου του χριστιανικού κόσμου και καταθέτουσα την αυθεντικήν μαρτυρίαν της περί της ορθοδόξου πίστεως και ζωής.
Η εμπειρία των νεωτέρων χρόνων με τας δικαιοδοσιακάς διεκδικήσεις απέδειξε τον σημαντικόν ρόλον του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναφορικώς με την προαγωγήν των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών σχέσεων.
Η σύγκλησις και η λειτουργία των Πανορθοδόξων και Προσυνοδικών διασκέψεων, και ιδιαιτέρως της Αγίας και Μεγάλης, προ τριετίας, εν Κρήτη συγκροτηθείσης Συνόδου, προβάλλουσι την υπεύθυνον διακονίαν της Μεγάλης Εκκλησίας των του Χριστού πενήτων.
Διά των συντονιστικών αρμοδιοτήτων του Οικουμενικού Πατριαρχείου επιτυγχάνεται η διασφάλισις των αρμονικών σχέσεων των κατά τόπους ορθοδόξων Εκκλησιών, εντός των ορίων της ορθοδόξου παραδόσεως και πνευματικότητος.
Ο Οικουμενικός θρόνος ήσκησε και ασκεί πάντοτε το πρωτείον τιμής και διακονίας με σύνεσιν και ευθύνην, ως ακοίμητος φρουρός και άγγελος αγαθός, έχων ως κριτήριον την μακραίωνα ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν και την εκκλησιαστικήν πατερικήν παράδοσιν και ευταξίαν.
Όμως, δεν δύναμαι, κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν, να μη αναφερθώ αξιοχρέως εις την θυσιαστικήν διακονίαν της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος με την δυναμικήν προσωπικότητα και την λιπαράν θεολογικήν και κανονικήν κατάρτισίν του, στηρίζει, χάριτι θεία, την διορθόδοξον αποστολήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ταυτοχρόνως παραμένει ο σύνδεσμος των αδελφών Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Συνεπεία τούτου, με αίσθησιν βαθείας ευθύνης και αποστολικής τόλμης, ο δραστήριος και οραματιστής Πατριάρχης μας παρεχώρησε προσφάτως τον Τόμον της Αυτοκεφαλίας εις την Εκκλησίαν της Ουκρανίας, ώστε να δώση την ενδεδειγμένην και πλέον πρόσφορον λύσιν εις το χρονίζον εκκλησιαστικόν πρόβλημα της εν λόγω χώρας».
Εκκλησιάστηκαν οι Μητροπολίτες Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος, Μύρων Χρυσόστομος, Iκονίου Θεόληπτος, Προύσης Ελπιδοφόρος, ο Αρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ και ο Επίσκοπος Χριστουπόλεως Μακάριος. Επίσης, ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Μάρκος Μπόλαρης, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβερνήσεως, ο Πρέσβης της Ελλάδος στην Άγκυρα, Πέτρος Μαυροειδής, οι Γενικοί Προξενοι της Ελλάδος και της Ουκρανίας στην Πόλη, κυρία Τζωρτζίνα Σουλτανοπούλου και κ.Oleksandr Gaman, Άρχοντες Οφφικιάλιοι του Οικουμενικού Θρόνου, οι γονείς και η οικογένεια του νέου κληρικού, Καθηγητές και μαθητές από τα ομογενειακά σχολεία της Πόλης, και πλήθος προσκυνητών.
Μετά την απόλυση ο Οικουμενικός Πατριάρχης, με τους Αρχιερείς που συλλειτούργησαν μαζί του, τέλεσαν το καθιερωμένο Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών όλων «των υπέρ της Ορθοδόξου ημών πίστεως αγωνισαμένων και τελειωθέντων εν αυτή».
Ακολούθησε η λιτανευτική πομπή των Ιερών Εικόνων κατά την οποία ο Οικουμενικός Πατριάρχης ευλόγησε τον πιστό λαό από τον εξώστη του Πατριαρχικού Οίκου.