Πανελλήνια συγκίνηση έχει σκορπίσει ο θάνατος του πιο αγαπημένου σατιρικού καλλιτέχνη της χώρας, του Χάρρυ Κλυνν.
Την ερχόμενη Πέμπτη (24 Μαΐου) θα γίνει, στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, η κηδεία του Βασίλη Τριανταφυλλίδη (Χάρρυ Κλύνν) που πέθανε, σήμερα το πρωί, στο σπίτι του, στην Καλαμαριά, σε ηλικία 78 ετών έπειτα από πολυετή ασθένεια. Δεν έχει διευκρινισθεί ακόμη αν η κηδεία θα είναι πολιτική ή θρησκευτική.
Δυο χρόνια μετά τον θάνατο του γιου του (σ.σ. ο σκηνοθέτης Νίκος Τριανταφυλλίδης πέθανε το καλοκαίρι του 2016), η υγεία του Χάρρυ Κλυνν, ο οποίος έπασχε από αναπνευστικά και κινητικά προβλήματα, είχε επιδεινωθεί ιδιαίτερα. Ο ηθοποιός τα τελευταία χρόνια ζούσε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το βράδυ της Κυριακής κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι του, έπαθε κρίση και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου κατέληξε.
Υπήρξε ο πλέον γνωστός σατιρικός καλλιτέχνης από τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια και τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Γνωστός στο ευρύ κοινό ως “Τραμπάκουλας” (από τον προσφιλή του ρόλο σε τηλεοπτικά σατυρικά σκετς και τηλεταινίες), ο Χάρρυ Κλυνν ήταν ο πλέον γνωστός κωμικός, τραγουδιστής, σκηνοθέτης –αλλά και λιγότερο γνωστός ως ζωγράφος και ποιητής. Υπήρξε μια ιδιαίτερα πολυσχιδής προσωπικότητα στον καλλιτεχνικό αλλά και στον κοινωνικό και πολιτικό χώρο.
Ο Χάρρυ Κλυνν γεννήθηκε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου του 1940 από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη. Εξαιτίας δυσμενών οικονομικών συνθηκών, ωθήθηκε στην εργασία από την ηλικία των 5 χρόνων. Παράλληλα φοιτούσε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Kαλαμαριάς και αργότερα στο Πέμπτο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης. Η συμμετοχή του σε μια βραδιά ταλέντων του Γιώργου Οικονομίδη αλλάζει τη ζωή του, καθώς, εκτός από το πρώτο βραβείο, “κερδίζει” την πρόταση του Οικονομίδη να τον ακολουθήσει στην Αθήνα.
Για τρία χρόνια ο Οικονομίδης υπήρξε δάσκαλος και οδηγός του. Παράλληλα με τις δραματικές του σπουδές στη σχολή του Π. Kατσέλη, εμφανίζεται περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, όπως το «Kάστρο», ο «Bράχος», το «Tροκαντερό», το «Άλσος», και το «Γκρην Παρκ». Στη συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε διάφορες ταβέρνες, αναψυκτήρια και καμπαρέ, που ανθούσαν εκείνη την εποχή, για μια τριετία ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος. Μετά τη συμμετοχή του σε δύο ταινίες («Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια») στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και τις πρώτες του θεατρικές εμφανίσεις στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου, άρχισε να γίνεται πιο γνωστός.
Το 1964 ταξιδεύει για μερικές εμφανίσεις στο Μόντρεαλ. Αυτή η περίοδος της ζωής του κράτησε 10 χρόνια όπου δούλεψε στις HΠA και στον Kαναδά, σε κέντρα τις ελληνικής διασποράς, σε καφεθέατρα ως stand up comedian (νέο τότε είδος, που μετέπειτα το εισήγαγε στην Ελλάδα), ως ηθοποιός σε underground παραστάσεις και παράλληλα ως συγγραφέας σατιρικών κειμένων. Συνεργάζεται επίσης για πολλά χρόνια με το περιοδικό «Playboy», την εφημερίδα «Daily Worker», το «Village» και το «On the double». Στο Σικάγο παντρεύεται τη γυναίκα του, Χαρίκλεια και εκεί αποκτά το πρώτο από τα 3 του παιδιά, τον Νίκο. Την περίοδο αυτή του προτάθηκε να παίξει και στη γνωστή ταινία «Καμπαρέ», την οποία προσφορά τελικά δεν δέχτηκε. Αργότερα στο Μόντρεαλ απέκτησε τον δεύτερο του γιο Αποστόλη, ενώ η κόρη του Κορίνα γεννήθηκε στην Αθήνα.
Γυρίζει στην Ελλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίζεται στις μπουάτ της Πλάκας, στον «Aιγόκερω» και μετά στο «Zυγό» και τη «Διαγώνιο». Ύστερα δούλεψε στα νυχτερινά κέντρα «Διογένης», «Δειλινά» και «Στορκ». Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», που κυκλοφόρησε από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός και οι υπόλοιποι δίσκοι του κρατάνε για χρόνια τις πρώτες θέσεις στα δισκογραφικά charts και οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων. Οι εμφανίσεις του στην τηλεόραση του χαρίζουν τον τίτλο του εμπορικότερου καλλιτέχνη της χιλιετίας σύμφωνα με την AGB και οι παραστάσεις του στα θέατρα Ορφέας, Άλσος, Δελφινάριο και Μινώα κ.ά. καταρρίπτουν κάθε προηγούμενο εισπρακτικό ρεκόρ. Το 1998 παρουσιάζεται η πρώτη του ζωγραφική έκθεση στον «Εικαστικό Κύκλο». Από το 2006 έμενε μόνιμα στη γενέτειρά του Καλαμαριά, έγραφε βιβλία (κυκλοφορούν 12 βιβλία του), έπαιζε θέατρο, ζωγράφιζε (8 ατομικές εκθέσεις) και ηγούνταν της μείζονος αντιπολίτευσης στο Δήμο Καλαμαριάς.
Θέατρο (από το 1985 και μετά)
«Βαζελληνίδες – Βαζέλληνες» Γ. Kαλαμίτσης, Γ. Mανιώτης, A. Aνδρικάκη, Δελφινάριο, 1985
«Πράσινα δαμάσκηνα και ψιλές ελιές», Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kαλαμίτσης, Ορφέας, 1986
«Σ’ όλο τον κόσμο είναι ίδια, μα στην Ελλάδα σπάει καρύδια», Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Ορφέας, 1987
«Eλλάς το καφενείο σου», Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Λάκης Μπέλλος, Άλσος, 1991
«Άσπρα μούρα, μαύρα μούρα, μάνα αν αργήσω φάε», Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Λάκης Mπέλλος, Άλσος, 1992
«Πίτσες μπλε», Xάρρυ Kλυνν, Γιάννης Kακουλίδης, Λάκης Mπέλλος, Bαγγέλης Mπαλαφούτης, Άλσος, 1993
«Μπρόκολα και λαχανίδες, κάποιο λάκκο έχει η φάβα», Xάρρυ Kλυνν, Bαγγέλης Mπαλαφούτης, Άλσος, 1994
«Καυκαλήθρες και τσιτσίραυλα» Xάρρυ Kλυνν – Λάκης Mπέλλος – Θεόφιλος Bερύκιος – Γιώργος Γαλίτης,σκηνοθεσία Χάρρυ Κλυνν, Άλσος, 1995.
«Εμπρός προς τα πίσω», Χάρρυ Κλυνν, Λάκης Mπέλλος, Θεόφιλος Bερύκιος, Γιώργος Γαλίτης, 1996
«Στη Χάγη και στη φέξη, ο στόλος σας να φέξει!», Α. Πυριόχος, Χ. Ρώμας, Α. Χατζησοφιά, Π. Χατζηκουτσέλης, Άλσος, 1996
«Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες», επιθεώρηση, Λάκης Mιχαηλίδης, Nτίνος Σπυρόπουλους, Mιχάλης Άνθης, Βέμπο, 1997
«Έλληνες είστε και φαίνεστε», Λάκης Mιχαηλίδης, Kώστας Tσόκαλης, Θεόφιλος Bερύκιος, Ακροπόλ, 1998
«Μίλα μου… και μανταρίνια», επιθεώρηση, Χάρρυ Κλυνν, Λάκης Μπέλλος, Γιάννης Μακρής, Γιώργος Γαλίτης, Άλσος, 1999.
Η επιθεώρηση αυτή ήταν και η πρώτη interactive θεατρική παράσταση που διαμορφωνόταν διαφορετικά κάθε μέρα, ανάλογα με τις παρεμβάσεις – υποδείξεις των θεατών που επισκέπτονταν το site της παράστασης.
«Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα… πάμε να φύγουμε», Λάκης Mιχαηλίδης, Bύρωνας Mακρίδης, Nτίνος Σπυρόπουλος, Δελφινάριο, 2000
«Ρόμπες ξεκούμπωτες», Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος, Μινώα, 2001
«Πασόκεμον», Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος, Αθήναιον, 2001
«Retalia Live», Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος, Μινώα, 2002
«Γιάφκα πορτοκάλι» (κωμωδία), Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλους, Μινώα, 2003
«Καλατράβα με και ας κλαίω…», Ντίνος Σπυρόπουλος, Γιώργος Γαλίτης, Δελφινάριο, 2004
«Και φάγανε αυτοί καλά κι εμείς… χειρότερα», επιθεώρηση, Ντίνος Σπυρόπουλος, Γιώργος Γαλίτης, Περοκέ, 2005
«Αγάντα, επιθεώρηση, Χάρρυ Κλυνν, Ντίνος Σπυρόπουλος 2007
«Ένας ήρωας με παντόφλες»(κωμωδία) Αλ. Σακελάριου-Χρ. Γιαννακόπουλου 2008-2009
«Τι τους κοιτάτε ρε…»(Επιθεώρηση) Χάρρυ Κλυνν 2010
«Ουστ κοπρίτες»(Επιθεώρηση) Χάρρυ Κλυνν 2011
«Όποιον πάρει ο Χάρης»(Stand up music show) Χάρρυ Κλυνν 2012
«Η αλήθεια να λέγεται» (Αυτοσχεδιαστικοί μονόλογοι με συμμετοχή κοινού βασισμένοι σε στοιχεία τεσσάρων κωμωδιών του Αριστοφάνη) Χάρρυ Κλυνν 2012-2013
«Με όπλο το γέλιο» (ONE MAN SHOW) Χάρρυ Κλυνν 2014
«Τα Λαμόγια» (Επιθεώρηση) Χάρρυ Κλυνν, Μάκης Αντωνόπουλος – Κύπρος ” Θεατρο ΟΘΕΛΟΣ” 2014
Δισκογραφία
Το 1977 προτείνει στην EMI – Columbia να συνεργαστούν πειραματικά στην παραγωγή ενός σατιρικού δίσκου. Oι δίσκοι του Xάρρυ Kλυνν αποτέλεσαν ένα ιδιαίτερο στοιχείο στο χώρο της Eλληνικής δισκογραφίας. Για πρώτη φορά σατιρικοί δίσκοι φιγουράρουν στην πρώτη θέση του Ελληνικού Top Ten. Όλοι, ανεξαιρέτως, οι δίσκοι του υπήρξαν πρώτοι σε κυκλοφορία και ακόμα τα νούμερα-ρεκόρ πωλήσεων των δίσκων του Xάρρυ Kλυνν παραμένουν ακατάρριπτα. Κυκλοφορεί ακόμα μεγάλος αριθμός από πειρατικές κασέτες με ηχογραφήματα από ζωντανές του παραστάσεις και οι ραδιοφωνικές εκπομπές «Aραμπάδες με καρούλια», «Βάσανα που ‘χει η Αγάπη» που παρουσιάστηκαν από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Eλληνικής Pαδιοφωνίας το 1981 μαζί με τον Aντώνη Aνδρικάκη.
Αναλυτικά η προσωπική δισκογραφία του είναι η εξής:
Για Δέσιμο (1978), EMI-Columbia
Δοξάστε Με (1979), EMI-Columbia