Συνέντευξη στον Πάνο Γαρουφαλιά
Ήταν 13 Ιουνίου 2018, όταν ένας νεαρός μαθητής, παίζοντας στο γήπεδο Πλίτση στη Λάρισα, κεραυνοβολείται και χάνει τις αισθήσεις του. Ο Χρήστος με τη βοήθεια των γιατρών επανέρχεται στη ζωή όμως ο δρόμος για την πλήρη αποκατάσταση είναι μακρύς και ακόμη -1,5 χρόνο- μετά το περιστατικό δεν έχει επέλθει. Η καθηγήτρια αγγλικών Μάρη Βρεττοπούλου, καθηγήτρια του παιδιού, μιλά για αυτή την περιπέτεια που συνεχίζεται. Η ίδια στάθηκε από την πρώτη στιγμή δίπλα στην οικογένεια του Χρήστου που δίνει την δική της μάχη. Μιλά για την συγκλονιστική ανταπόκριση των Λαρισαίων στο μπαζάρ που έγινε για να βοηθηθεί ο Χρήστος. Η συλλογική προσπάθεια απέφερε συνολικά 13.000 ευρώ που θα βοηθήσουν στην αποκατάστασή του.
Πως ξεκίνησε η εμπλοκή σας στην περιπέτεια του μικρού Χρήστου;
Η οικογένειά του ήταν και είναι μια από τις πολύ καλές και αξιοπρεπείς οικογένειες του σχολείου μας. Όχι ότι οι άλλες δεν είναι. Είναι ξεχωριστοί άνθρωποι, πολύ χαμηλών τόνων, ευαίσθητοι. Είχα μαθητές τον Χρήστο και τον αδελφό του. Το περιστατικό έγινε στις 13 Ιουνίου του 2018. Οι ευαισθησίες μου για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα είναι ανεπτυγμένες. Την ημέρα που κεραυνοβολήθηκε ο Χρήστος, η κόρη μου το έμαθε online από το facebook. Όταν έμαθα ότι το παιδί που χτύπησε ο κεραυνός ήταν ο Χρήστος, συγκλονίστηκα και παρακαλούσα το παιδί να επανέλθει. Βρέθηκα από την πρώτη στιγμή στο νοσοκομείο. Ήμουνα συνέχεια εκεί. Πιθανόν από προσωπική ανάγκη. Συνδεθήκαμε πολύ με τους γονείς του παιδιού. Με την μητέρα του Χρήστου γίναμε πολύ φιλές.
Από εκεί και πέρα τι έγινε;
Ήταν περίπου 3 μήνες στην εντατική. Ήταν δύσκολα, ήταν πολύ σοβαρή η κατάστασή του. Με κίνδυνο ζωής στην αρχή, στην συνέχεια διέφυγε τον κίνδυνο. Κατάφεραν οι γιατροί να τον σταθεροποιήσουν. Ήταν μεγάλη η διάρκεια της νοσηλείας του. Πλέον, εδώ και 1,5 χρόνο, νοσηλεύεται σε κέντρο αποκατάστασης στη Λάρισα.
Από την άλλη να πούμε ότι για το Χρήστο υπήρξε και μια μεγάλη στήριξη από τους Λαρισαίους. Πόσο βοήθησε αυτή η στήριξη;
Πάρα πολύ βοήθησε. Στο 23ο Δημοτικό, κάνουμε εδώ και χρόνια ένα μπαζάρ. Το είχαμε αρχίσει το 2006. Δώσαμε όλα αυτά τα χρόνια χρήματα στα παιδικά χωριά SOS, στο Χαμόγελο του Παιδιού, στους καρκινοπαθείς και στα αυτιστικά παιδιά. Φέτος λόγω των καταστάσεων και επειδή, εγώ γνώριζα ότι είναι δύσκολο να ανταπεξέλθει κανείς οικονομικά σε μια τέτοια κατάσταση, με μια μακροχρόνια νοσηλεία, πρότεινα στο σύλλογο διδασκόντων να δοθούν τα χρήματα που θα συγκεντρώναμε από τα μπαζάρ στους γονείς του Χρήστου. Το καλοδέχθηκαν αμέσως οι συνάδελφοι. Συνεννοηθήκαμε με το σύλλογο γονέων που επίσης αγκάλιασε την πρωτοβουλία. Ήταν μεγάλη η βοήθεια από όλους. Είχαμε κάνει το υπόγειο του σχολείου εργαστήριο του Αϊ Βασίλη, δουλεύαμε καθημερινά. Φτιάξαμε κατασκευές, γλυκίσματα κ.α. Οι γονείς ανταποκρίθηκαν. Όπως ανταποκρίθηκαν και όλοι οι Λαρισαίοι. Ο πατέρας Νικηφόρος ήρθε με την μπάντα του Αγίου Γεωργίου και διέσχισε το σχολείο. Ήρθαν στο μπαζάρ πάνω από 2.500 άτομα.
Συγκλονιστική η ανταπόκριση των Λαρισαίων στο Χριστουγεννιάτικο μπαζάρ που έγινε για τον Χρήστο στο 23ο Δημοτικό Σχολείο
Συγκεντρώθηκε σημαντικό ποσό για να βοηθηθεί ο Χρήστος;
Συνολικά συγκεντρώσαμε 13.000 ευρώ. Ένα πολύ σημαντικό ποσό. Έδειξαν οι Λαρισαίοι την μεγάλη αλληλεγγύη τους στον Χρήστο. Ανταποκρίθηκαν και κατέθεσαν χρήματα και σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Είχαμε και μια κάλπη και μαζέψαμε χρήματα και από ανθρώπους που δεν ήθελαν να αγοράσουν κάτι. Δεν μας έμεινε τίποτα από αυτά που διαθέσαμε. Είχαμε συναυλία με την Μαριάννα Ζάχου. Ήταν ζεστό το κλίμα. Είχαμε μια μοναδική παράσταση από τα παιδιά της ΣΤ’ τάξης μαζί με τον δάσκαλό τους.
Τώρα τι μπορούμε να περιμένουμε από εδώ και πέρα για την κατάσταση του Χρήστου; Τι λένε οι γιατροί;
Οι γιατροί είναι φειδωλοί στις εκτιμήσεις τους. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν μπορεί να πεις πολλά πράγματα. Εμείς όμως περιμένουμε το θαύμα για τον Χρήστο. Είναι ένας νέος οργανισμός που πιστεύουμε όλοι ότι θα ανταποκριθεί. Θέλει χρόνο όμως. Θέλω να είμαι αισιόδοξη για τον Χρήστο. Και οι γονείς του Χρήστου είναι αισιόδοξοι. Με την κίνηση που κάναμε σαν σχολείο θέλαμε να δείξουμε ότι τους θυμόμαστε και θα είμαστε εκεί μαζί τους στην προσπάθεια ζωής που κάνει ο Χρήστος.
Θα μπορούσαμε σε τέτοιες καταστάσεις να συμμετέχουμε όχι μόνο τα Χριστούγεννα. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη και υποφέρουν. Να πω την αλήθεια, πολλές φορές, έχουμε μια συνενοχική συνανευθυνότητα. Δεν μπορεί να λέμε ότι πονάω για αυτό που βλέπω, αλλά δεν συμμετέχω και στο τέλος το ξεχνώ. Δεν πρέπει να είναι έτσι. Είναι ανάγκη να προσφέρουμε όσο μπορεί ο καθένας. Συλλογικά κινητοποιούνται πολύ μεγάλες δυνάμεις. Πρέπει να πω ότι ήρθαν και οι τοπικές αρχές για να βοηθήσουν τοv Χρήστο. Πρέπει να δρούμε συλλογικά σε τέτοια περιστατικά.
*Ο Χρήστος νοσηλεύεται ακόμη σε κέντρο αποκατάστασης της Λάρισας. Όσοι επιθυμούν μπορούν να βοηθήσουν. Υπάρχει τραπεζικός λογαριασμός της οικογένειας στην Εθνική Τράπεζα: GR65001108830000088300357188. Τηλ. 6977583822.
Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ LARISSANET