Του Χρήστου Καβέτσου – Απόφοιτου του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια είναι η έλλειψη ενεργειακής αυτονομίας. Πριν από κάποιες δεκαετίες, η καύση του άνθρακα, με πολλαπλές μεθόδους, αποτελούσε μια ικανοποιητική λύση για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των ευρωπαϊκών κρατών. Πλέον όμως, η κλιματική αλλαγή, που προκαλείται από τις υπερβολικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, δεν μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να βασιζόμαστε στον άνθρακα για την παραγωγή ενέργειας. Για τον λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση, όντας παγκοσμίως πρωτοπόρα στον αγώνα για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αποφάσισε σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο να περιορίσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα επί ευρωπαϊκού εδάφους και να αναζητήσει εναλλακτικές πηγές ενέργειας περισσότερο φιλικές προς το περιβάλλον σε σύγκριση με τον άνθρακα. Μία από αυτές τις επιλογές ήταν και εξακολουθεί να είναι το φυσικό αέριο, που κατά την αξιοποίησή του για την παραγωγή είτε θερμικής, είτε ηλεκτρικής ενέργειας, εκλύει σημαντικά λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα σε σύγκριση με οποιονδήποτε άνθρακα. Άλλη μια επιλογή φιλική προς το περιβάλλον είναι η εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως για παράδειγμα είναι η ηλιακή και η αιολική ενέργεια. Η διαδικασία αξιοποίησης της ενέργειας που παράγει ο ήλιος ή ο αέρας είναι απολύτως φιλική προς το περιβάλλον, καθώς δεν παράγει καθόλου διοξείδιο του άνθρακα. Μία ακόμη πιο ενδιαφέρουσα εναλλακτική λύση για την παραγωγή ενέργειας είναι η πυρηνική σχάση και κατόπιν, η μετατροπή της πυρηνικής ενέργειας σε ηλεκτρική.
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποια από τις προαναφερθείσες λύσεις είναι περισσότερο βιώσιμη και αποδοτική. Από τη μία πλευρά, η περίπτωση του φυσικού αερίου αποτελεί μια ισορροπημένη λύση αλλά οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας δεν ευνοούν την μακροπρόθεσμη και κυρίως, την απρόσκοπτη εκμετάλλευση αυτής της πηγής ενέργειας. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου από τα οποία τροφοδοτείται η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκονται εκτός συμμαχικού εδάφους και για τον λόγο αυτό είναι πολύ επικίνδυνο να στηριχθεί όλη η ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά επάνω στο φυσικό αέριο. Μεταξύ πολλών άλλων, αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται και από τις πρόσφατες εξελίξεις στο ουκρανικό ζήτημα. Παράλληλα, η μεταφορά φυσικού αερίου, όχι μέσω αγωγών αλλά σε υγροποιημένη μορφή, μέσω εμπορικών πλοίων, σίγουρα θα αυξήσει την τιμή του φυσικού αερίου για τους καταναλωτές, καθώς τα έξοδα μεταφοράς θα κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα. Σίγουρα όμως, το LNG, δηλαδή το υγροποιημένο φυσικό αέριο, υπό τις παρούσες συνθήκες στην ΕΕ, μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετική προσωρινή λύση.
Από την άλλη πλευρά, η εκμετάλλευση της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρισμού, αν και μακροπρόθεσμα μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη, φθηνή και απολύτως φιλική προς το περιβάλλον λύση, εντούτοις, το επίπεδο της σημερινής τεχνολογίας δεν μας επιτρέπει να πραγματοποιήσουμε μια άμεση ενεργειακή μετάβαση που θα στηρίζεται πλήρως στον ήλιο και τον αέρα. Αυτό ισχύει διότι τα μέσα αποθήκευσης της ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή οι μπαταρίες, χρειάζονται ακόμα χρόνο προκειμένου να γίνουν επαρκώς αποδοτικές και ταυτοχρόνως φθηνές. Το μεγάλο στοίχημα στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη βιομηχανία της μπαταρίας είναι η σχεδίαση και η παραγωγή μπαταριών που θα μπορούν να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας και την ίδια στιγμή θα είναι μικρές σε μέγεθος και σε βάρος και φυσικά, η τιμή τους θα επιτρέπει στο μέσο νοικοκυριό να τις αποκτήσει.
Και κάπως έτσι φθάνουμε στην αμφιλεγόμενη λύση της πυρηνικής ενέργειας. Οι αναμνήσεις από τα πυρηνικά ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ (1986) αλλά και στη Φουκουσίμα (2011) είναι ακόμη νωπές αλλά στην πραγματικότητα, η τεχνολογία των πυρηνικών έχει προοδεύσει πολύ από τότε. Βεβαίως, καλό θα ήταν να υπενθυμίσουμε ότι στην περίπτωση του Τσερνόμπιλ, η καταστροφή επήλθε ύστερα από αλλεπάλληλα και σοβαρότατα ανθρώπινα λάθη ενώ στην περίπτωση της Φουκουσίμα, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες καταστράφηκαν ύστερα από την εκδήλωση ακραίων φυσικών φαινομένων (σεισμός 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και τσουνάμι ύψους 40 μέτρων που ταξίδευε με 700 χλμ/ώρα).
Πέρα από το γεγονός ότι τα σύγχρονα πυρηνικά εργοστάσια, όπως αυτά που λειτουργούν στη Γαλλία, πληρούν πολύ υψηλές προδιαγραφές ασφαλείας, η σχάση του πυρήνα του ατόμου, ως μέθοδος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, είναι, σε σύγκριση με οποιοδήποτε είδος άνθρακα, πιο αποδοτική κατά περίπου 3 εκατομμύρια φορές και πιο φιλική προς το περιβάλλον κατά 44 φορές. Ειδικότερα, για κάθε κιλοβατώρα που παράγεται σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας άνθρακα (π.χ. λιγνίτη) εκλύονται 800 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ενώ για κάθε κιλοβατώρα που παράγεται σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο εκλύονται μόλις 18 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα. Επίσης, η ενέργεια που εκλύεται κατά τη χημική αντίδραση καύσης 1 γραμμάριου άνθρακα ανέρχεται στα 34 κιλοτζάουλ ενώ η ενέργεια που εκλύεται κατά την πυρηνική σχάση 1 γραμμαρίου ουρανίου ξεπερνά τα 96.000.000 κιλοτζάουλ.
Αυτά τα στοιχεία είναι από μόνα τους πολύ ενθαρρυντικά και αποδεικνύουν εμπράκτως ότι η πυρηνική ενέργεια μπορεί να καταστήσει την ΕΕ ενεργειακά αυτόνομη για πολλές δεκαετίες, προσφέροντάς της παράλληλα ένα σπουδαίο στρατηγικό πλεονέκτημα σε μια χρονική περίοδο τόσο ταραγμένη. Λαμπρό παράδειγμα χώρας που καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες κατά 80% από την πυρηνική ενέργεια είναι η Γαλλία και για τον λόγο αυτό οι Γάλλοι πολίτες αναμένεται να δουν πολύ μικρότερες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού τους ρεύματος σε σύγκριση με τους πολίτες άλλων χώρων που καλύπτουν τις ενεργειακές τους ανάγκες μέσω συμβάσεων με ακριβούς προμηθευτές εκτός της ΕΕ.
Η πρόσφατη πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να ενταχθεί η πυρηνική ενέργεια στις βιώσιμες πράσινες επενδύσεις της ΕΕ ως μεταβατική λύση για την απεξάρτηση των οικονομιών των κρατών-μελών της από τα ορυκτά καύσιμα και την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό βήμα για την καθιέρωση της πυρηνικής ενέργειας ως κύριας πηγής ενέργειας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ.
Συνεπώς, η πυρηνική ενέργεια, σε συνδυασμό με τις συνεχώς αναπτυσσόμενες τεχνολογίες εκμετάλλευσης της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας, μπορεί να καλύψει πλήρως τις ολοένα αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς όχι μόνο σήμερα αλλά και στο μέλλον, με σεβασμό τόσο προς το περιβάλλον, όσο και προς τις επόμενες ανθρώπινες γενιές. Μέσω της εκτενούς εκμετάλλευσης της πυρηνικής ενέργειας και συμπληρωματικά, της αξιοποίησης της ενέργειας που προέρχεται από τον ήλιο και τον αέρα, η ΕΕ, σε μια περίοδο παγκόσμιας ενεργειακής κρίσης, θα καταστεί μια ενεργειακά αυτόνομη υπερδύναμη, που θα μπορεί να προμηθεύει τους πολίτες της με φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα και παράλληλα, θα έχει τη δυνατότητα να εδραιωθεί ως ο μεγαλύτερος περιφερειακός εξαγωγέας ηλεκτρισμού.
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
