Έχοντας καταγράψει μερικές… χιλιάδες χιλιόμετρα (… ω, ναι!!!) τους τελευταίους 9 μήνες μαζί Χατζηγάκης και Νάτσινα είπαν να ξαποστάσουν για λίγο στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης…
Λίγα μέτρα από τον ιερό φοίνικα του πεζόδρομου κάθισαν να κάνουν μια ανασκόπηση των δράσεών τους, να συζητήσουν για το μεγάλο θαύμα που πολλές φορές συντελείται μπροστά μας και δεν αντέχουμε να το δούμε…
Μίλησαν για τον κόσμο, που δεν είναι αυτός που φαίνεται, αλλά ένας άλλος που υπάρχει και που πρέπει εμείς κι αυτοί να τον διακρίνουμε…
Η λαμπερή και λίαν αγαπητή αντιπεριφερειάρχης μας, εξέφρασε από νωρίς και με θάρρος που δεν μας έχουν συνηθίσει οι ασχολούμενοι με τα της πολιτικής και της τοπικής αυτοδιοίκησης, τις θέσεις της υπέρ του Χατζηγάκη, βλέποντας στο πρόσωπό του «έναν νέο άνθρωπο, έναν καταρτισμένο επιστήμονα, έναν νέο πολιτικό που έχει δουλεύει πολύ και έχει διάθεση να δουλέψει περισσότερα»…
Οι δυο τους έχουν βρει εξαιρετική χημεία, πορεύονται μαζί και οι γνωρίζοντες προβλέπουν ανατροπές στο τοπικό πολιτικό σκηνικό. Ο Χατζηγάκης διεκδικεί αποφασιστικά τη βουλευτική έδρα και στο δρόμο προς τις κάλπες μας προϊδεάζει για νέες εκπλήξεις…
Κατά τα λοιπά, στον καφέ τους εκείνο το γελαστό απόγευμα στην Ασκληπιού ήταν μαζί τους η (… θεά) πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας Τάνια Δόκου και ένας καλός της φίλος από τη Λάρισα, ο Δημήτρης Παπανδρέου (της γνωστής οικογενείας και σύζυγος Νάτσινα) και ο άγρυπνος φρουρός του Χατζηγάκη, Άρης Γιαννίτσης ο εκ της Τζούρτζιας καταγόμενος…
Αγαπημένη μου… Ο άνθρωπος ζώον έστι πολιτικό, που έλεγε και ο Αριστοτέλης…