ΝΑ ΑΝΘΙΣΟΥΝΕ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ, άλλη μια φορά ακόμη… Ο υπουργός Κώστας Σκρέκας, η λαμπερή αιώνια αγαπημένη Ειρήνη, και οι ορδές Τρικαλινών που κατέκλυσαν την πλατεία Βάθης (… όπου και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης)…
Έγκυροι παρατηρητές και γνωρίζοντες πράγματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής μου λένε πως η επιλογή του για… άλλη μια φορά ακόμη πρώτου σε ψήφους βουλευτού της Ν.Δ. Κώστα Σκρέκα για τη διαχείριση της νέας ΚΑΠ δεν είναι τυχαία…
Μου λένε πως είναι ένας από τους τομείς που ποντάρει πολλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την επανεκκίνηση της Οικονομίας και στήριξη των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων…
Δεν ξέρω αν ο Σκρέκας επιβάλλει το δόγμα… κάθε χωριό και μποστάνι, κάθε πόλη και κουνουπίδι, μα είμαι βέβαιος πως θα διαπραγματευτεί όπως πρέπει στην Ευρώπη και θα φέρει σύντομα χειροπιαστά αποτελέσματα…
Οι ίδιοι παρατηρητές μου λένε πως «και θα τα καταφέρει και θα αναβαθμιστεί περαιτέρω, λίαν συντόμως»!… Αναμένουμε με πολύ χαρά…
Έως τότε οι Τρικαλινοί μπορούν να χαίρονται και να αγάλλονται στο Υπουργείο Γεωργίας (… έτσι το λέγαμε παλιά)…
Χθες με ντάλα ήλιο στην πλατεία Βάθης (… όπου και το Υπουργείο) σε μια αίθουσα που χωράει-δε χωράει 30 άτομα, συνωστίστηκαν πάνω από 300 νοματαίοι (… Σκρεκικοί μέχρι το κόκκαλο) για να είναι παρόντες στη μεγάλη στιγμή και να χειροκροτήσουν με λαχτάρα…
Η θεία μου η Λία που κατέβηκε με το βραδινό λεωφορείο του ΚΤΕΛ για να είναι παρούσα στο γεγονός, μου λέει πως είδε μεταξύ άλλων το δήμαρχο Μαράβα, τον Μιχαλάκη και τον Ούτρα, τη Μάνη Γιαννωτάκη, τους αδελφούς Κρητικούς (Ελευθέριο και Χρήστο), τη Σοφία Κωστούλα-Βλόντζου και τον Χρήστο Μπλουγούρα που… κόντεψε να πουμωθεί (!!!) απ’ τη… ζέστα, καθώς ήταν χαλασμένα τα air condition κι αυτός ο ευλογημένος δεν έλεγε να βγάλει το σακάκι λόγω της περιστάσεως!!!…
Ο Κώστας Σκρέκας έφτασε συνοδευόμενος από την αιώνια αγαπημένη του Ειρήνη, μέσα στο λιτό, μα εντυπωσιακό, ριχτό, λευκό της φόρεμα που έκοψε την ανάσα σε σύμπαντα τον αντρικό πληθυσμό χθες (… από τον ΠτΔ μέχρι τον θυρωρό του Υπουργείου)…
Ο Σκρέκας (… αφού φίλησε και αποχαιρέτησε τους πάντες) έμεινε μέχρι αργά στο γραφείο. Ανασκούμπωσε τα μανίκια και ψέλλισε «ώρα για πολλή δουλειά»…
Αγαπημένη μου… Και τα όνειρα θέλουν πολλή δουλειά…