Γατάκια… στα Μετέωρα!!!… Ο Σινάνης προχωράει, το καραβάνι ακολουθεί, «γατάκια» νιαουρίζουν και η αγία πόλη των Σταγών αλλάζει, γενόμενη ο ομφαλός της γης…
Είναι οι μέρες πονηρές εκεί στην Καλαμπάκα;… Μου λένε ότι πέριξ της πόλεως των Σταγών γίνονται διάφορες περίεργες συναντήσεις τελευταία. Κυρίως κατά… Χάσια μεριά, αλλά και σε ταβερνεία χαμένα μέσα στα χωράφια και στα λαγκάδια, όπως παίρνεις την ανηφόρα μετά το Μουργκάνι…
Οι συναντήσεις αυτές έχουν ένα και μοναδικό στόχο, την αποδόμηση του Σινάνη, τον οποίο δεν θέλουν να επιτρέψουν με τίποτα να ξαναγίνει δήμαρχος… Μου μιλάνε ακόμη και για ανίερες συμμαχίες…
Χμμμμ… Ο Σινάνης τα ‘μαθε όλα αυτά, του τα μετέφεραν οι πιστοί του άνθρωποι (κι ο Ράντος και η Λίλα και οι άλλοι) και ουκ εταράχθη…
Μονάχα βγήκε στο μπαλκόνι του δημαρχιακού Μεγάρου, ατένισε το «πέλαγος» μέχρι την ποταμιά της Διάβας, έστρεψε το βλέμμα του στους αγίους βράχους των Σταγών και είπε…
«Τι να μου πούνε ρε τα… γατάκια;… Έφερα φυσικό αέριο στη πόλη, έκανα δρόμους και πλατείες, φύτεψα λουλούδια και δέντρα, κάνω το μεγαλύτερο πάρκο της υφηλίου, μετά από αυτό της Νέας Υόρκης, έκανα Μητρόπολη, έκανα Δήμο περίλαμπρο, μιλάω με ειλικρίνεια στο λαό και… θα μου την πούνε;»…
Ήταν ποταμός!!!… «Πατάτε» πες τους «ο Θεός και οι Καλαμπακιώτες, αγαπούν τον Σινάνη»!!!
Αγαπημένη μου… Aεί ο θεός γεωμετρεί…