Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται… Κι ο Ψύχος, πράος και «δούλος αγαθός» κατά τους Ευαγγελικούς στίχους, αναλαμβάνει ρόλο κυανόκρανου μεταξύ Δήμου και Νομαρχίας…
Δεν ξέρω τι τους συνέβη Πασχαλιάτικα εκεί στο Δήμο και στη Νομαρχία, αν και πάντα κάτι τέτοιες Άγιες ημέρες ο διάβολος σπέρνει ζιζάνια στις καρδιές των ανθρώπων, φέρνοντας αναστατώσεις, διαιρέσεις, συγκρούσεις…
Και κάπως έτσι το ζιζάνιο έπεσε στις καρδιές Μιχαλάκη και Παπαστεργίου και δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να το ξεριζώσουν ποτέ (… έχω την αίσθηση πως θα το κατορθώσουν πάντως)…
Λέγεται ότι τούτες τις ώρες τις κρίσιμες ένας άνθρωπος μακάριος (… λέμε τώρα), πράος (… λέμε τώρα) και ειλικρινής στα αισθήματά του αναλαμβάνει ρόλο ειρηνοποιού…
«Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται» λέγουμε στους Μακαρισμούς και πιθανολογώ ότι ο υμνογράφος είχε στο μυαλό του τον Κώστα Ψύχο όταν τους έγραφε…
Τουτέστιν μεθερμηνευόμενο μακάριοι είναι όσοι έχοντας ειρήνη μέσα τους, προσπαθούν παράλληλα να ειρηνεύσουν και τους άλλους, διότι αυτοί θα ονομασθούν παιδιά του Θεού…
Με το Μακαρισμό αυτό, ο Κύριος όχι μόνο απαγορεύει να αλληλοτρώγονται και να μισούνται μεταξύ τους οι άνθρωποι, αλλά ζητάει και κάτι πολύ περισσότερο: Να μονοιάζουμε τους αντιμαχόμενους και να φέρνουμε την ειρήνη στα σπίτια τους και προπαντός στις ψυχές τους…
Και κάπως έτσι εστάλη επί της γης ως άλλος άγγελος, για το δύσκολο τούτο έργο της ειρήνευσης μεταξύ Μιχαλάκη και Παπαστεργίου ο Ψύχος!!!...Μάρτυράς μου η φωτό δηλαδή…
Αγαπημένη μου… Εμείς που θα τη βρούμε την αρετή;…