Ο Βλαχογιάννης με τη μεγάλη του συγκέντρωση στο Πνευματικό Κέντρο μας θύμισε παλιές καλές εποχές και επιβεβαίωσε ότι δικαίως θέλει να διεκδικήσει εκ νέου μια θέση στη Βουλή. Ωστόσο πέρα απ’ αυτά που θα διαβάσετε ΕΔΩ, με τη διαστροφή που μας διακρίνει σε τέτοιες περιπτώσεις στεκόμαστε ιδιαίτερα στους χαιρετισμούς για… Όσκαρ (Α΄ και Β΄ ανδρικού ρόλου) των Σκρέκα-Αγοραστού…
Είναι πανθομολογούμενο ότι τόσο ο Σκρέκας, όσο και ο Αγοραστός παίζουν μεγάλη μπάλα και σε άλλο επίπεδο εντός και εκτός συνόρων…
Είναι γενική παραδοχή ότι πέρα από τη δουλειά τους και τα έργα τους μας συνεπαίρνουν με τα λόγια τους, λόγια γλυκά και παρηγορητικά, που μας συγκινούν και μας κάνουν να… τσουτσουρώνουμε (sic), ενίοτε και να κλαίμε, όπως καλή ώρα αυτό το ηλιόλουστο αλλά ψυχρό πρωινό της Κυριακής, κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Βλαχογιάννη…
Την αρχή έκανε ο υπουργός μας, ο οποίος πήρε το μικρόφωνο και περιέγραψε τη ζωή του «μικρού Ηλία, που ξεκίνησε μόνος, φτωχός αλλά τίμιος, εργατικός πολύ, με το δισάκι του στον ώμο από τον Άγιο Προκόπιο να φτάσει στην Αθήνα, να γίνει Αξιωματικός της Αστυνομίας, να γίνει πρώτος στο Νομό, να γίνει βουλευτής»… Δακρύσαμε κύριε υπουργέ μας, δακρύσαμε…
Κι αφού βαλαντώσαμε στο κλάμα με την περιγραφή Σκρέκα ήρθε ο μέγας Αγοραστός να μας αποτελειώσει… «Εμένα» είπε ο νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων περιφερειάρχης «ήρθε με πήρε από το χέρι ο Ηλίας όταν κατέβηκα για πρώτη φορά και στάθηκε δίπλα μου κι εγώ τον ακολούθησα»!!!… Δείτε χαρακτηριστικό βίντεο:
Παιδιά φέρτε τους τα Όσκαρ please!!!… Προσωπικά λύγισα μπροστά στις περιγραφές των δυο, είχα να κλάψω τόσο από τότε που είδα για τελευταία φορά την ταινία «Περιφρόνα με γλυκιά μου» με τον καλλιτέχνη του λαού Νίκο Ξανθόπουλο…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε και ο Καβάφης «μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα. Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει· είναι τα χθεσινά, τα βαρετά εκείνα. Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει»…
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
