ΕΓΩ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΤΑ ‘ΛΕΓΑ… και τ’ άκουγες παράλογα, περπάτησε ανάλογα θυμάσαι που σου τα ‘λεγα!… Ο καπετάν Κωνσταντής, τα Νοσοκομεία μας (… μέσα) και ο πικρός καφές του νεαρού Χατζηγάκη με τον δημοσιογράφο Μανώλη Κοττάκη, κάπου στο Κεφαλάρι…
Σε μια ανάπαυλα από την νέα «Πατεριάδα» (… τι ζούμε Παναγίτσα μου) αποφασίζω να μελετήσω τας γραφάς και την «Εστία» που διάβαζε πάντα μετά μεγάλης προσοχής ο μακαρίτης ο παππούς ο Θύμιος, απόστρατος της χωροφυλακής και αδελφικός φίλος του καπετάν Κωνσταντή Πατέρα… (… μα την αλήθεια)…
Και πέφτω πάνω στο κεντρικό άρθρο του Μανώλη Κοττάκη (… έγκριτου, διαβασμένου και σφόδρα Καραμανλικού όπως υποψιάζομαι) ο οποίος περιγράφει τις στιγμές που έζησε το πρωινό του περασμένου Σαββάτου πίνοντας τον καφέ του κάπου στο Κεφαλάρι (… πιθανολογώ)…
Τι μας νοιάζει εμάς;… Διαβάστε και θα καταλάβετε…
Γράφει λοιπόν ο Κοττάκης: «Το περασμένο Σάββατο συναντήθηκα μετά από καιρό με αγαπημένο φίλο από την Θεσσαλία, ο οποίος πολιτεύτηκε με τη Ν.Δ., αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το βιογραφικό του άριστο: Πτυχιούχος μεγάλου και φημισμένου πανεπιστημίου της Αμερικής. Χάρβαρντ. Το αγαπημένο του Κυριάκου. Μετά τις εκλογές κορυφαίος υπουργός θέλησε να τον αξιοποιήσει σε τεχνοκρατική θέση, συμβατή με τα υψηλά προσόντα του, αλλά «ατύχησε»…»…
Κι εδώ αρχίζουν τα καλά: «… Η ομάδα του ΣΕΒ που κατοικοεδρεύει στο Μαξίμου επέβαλε τον δικόν της, σε συγκεκριμένο δημόσιο οργανισμό, ενώ αιτία της απορρίψεώς του πληροφορήθηκε ότι ήταν η εσωκομματική αναφορά του πατρός του. Ούτε καν του ίδιου. Ο άνθρωπος επέστρεψε στον ιδιωτικό τομέα, να προσφέρει ήθελε, είχε δουλειά»…
Και συνεχίζει ο Κοττάκης περιγράφοντας οργισμένα τηλεφωνήματα που δέχθηκε ο νεαρός του φίλος από ψηφοφόρους της ιδιαιτέρας πατρίδας του για τον διορισμό ενός… διοικητή Νοσοκομείου…
Τουτέστιν μεθερμηνευόμενο το κείμενο του Κοττάκη… στην Κυβέρνηση των αξίων που υπόσχονταν ο Μητσοτάκης δεν χωρούσαν στελέχη της ελεύθερης αγοράς και κορυφαίων Πανεπιστημίων, μα πάντα υπήρχε χώρος για ανθρώπους του «κόμματος», που είχαν φίλο, συγγενή, κολλητό, γνωστό, κουμπάρα, κουμπάρο… γύρω απ’ το Μαξίμου…
Είναι προφανές ότι ο Κοττάκης αναφέρεται στον Μικέλη Χατζηγάκη ο οποίος θα μπορούσε να πάρει μια θέση στον κρατικό μηχανισμό-όχι αυτή που άξιζε βάσει των προσόντων του-αλλά αρνήθηκε να συμβιβαστεί. Ίσως γιατί πάντα οι Χατζηγάκηδες είχαν αξιοπρέπεια…
Είναι προφανές επίσης ότι ο πατέρας του ο Σωτήρης αίρει και αυτός την… αμαρτία του κόσμου για κάποιους από την σύγχρονη ηγετική ομάδα της Ν.Δ. καθώς υπήρξε ανέκαθεν Καραμανλικός (… και πνευματικό ανάστημα του Αβέρωφ)…
Ίσως οι αξίες που πρέσβευαν εκείνοι να μην ταιριάζει με το «νέο κοστούμι» που επιχειρούν κάποιοι σύγχρονοι κυβερνώντες να φορέσουν. Δε πειράζει. Αρκεί να θυμούνται πως… ου παραμένει ο πλούτος, ου συνοδεύει η δόξα….
Αγαπημένη μου… Ας χαρούμε με ευγνωμοσύνη τη ζωή…