Την ώρα που οι άλλοι κι άλλες… πεδικλώνονταν (sic) τρέχοντας πίσω από τον Μωυσή-Μητσοτάκη, ο άνθρωπός μας, ο υπουργός μας, ο Κώστας ο Σκρέκας, άνετος και περιποιημένος συνταξίδευε μαζί του στο ελικόπτερο, ξεναγώντας τον από ψηλά, «here is ALVEO, here is FRAME, here is… Oil Lamp (μτφ. Λαδοφάναρο), there is… Megarxi, my village mister Prime Minister»…
Συγνώμη, εκεί στη Ν.Δ. και στο Μαξίμου είναι καθόλου με τα καλά τους; Δηλαδή παρακαλώ θερμά ποιος νοσηρός νους σκέφτηκε να φέρει τον Μητσοτάκη σε μια μικρή επαρχιακή πόλη σαν τη δική μας, να τον βάλει να περπατήσει τον πεζόδρομο της Ασκληπιού που λόγω των δακρύων των επιχειρηματιών εδώ και 4 μήνες μετατρέπεται σε «πεζόδρομο των αναστεναγμών» και τελικά να τον βάλει να μιλήσει κάτω από μια τέντα, με καμιά 150αριά νοματαίους γύρω-γύρω…;
Δηλαδή είμαστε με τα καλά μας; Δεν είμαστε στο 2019, δεν είμαστε στο 2018, δεν είμαστε στο μακρινό κι ωραίο 1999 που κόβαμε φλέβα με την επίσκεψη κάθε πολιτικού αρχηγού…
Είμαστε σε εποχή πανδημίας, απαγόρευσης κυκλοφορίας, απαγόρευσης συναθροίσεων, λουκέτων και ψυχολογικών τραυμάτων… Το σκέφτηκε κανείς εκεί να τους το πει;…
Και καλά αυτοί, οι άλλοι που έτρεχαν από πίσω λαχανιασμένοι κι ο ένας πάνω στον άλλο;… Τι να πω Παναγίτσα μου…
Μόνο ένας τους… δίκασε το Σάββατο. Ο Κώστας ο Σκρέκας, ο και υπουργός Ενέργειας, ο οποίος πέταξε με τον Μητσοτάκη απ’ την Αθήνα άνετος κι ωραίος απ’ το ελικόπτερο θαύμασε το ωραίο τοπίο…
Διακρίνεται στη φωτό παραπάνω με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ Γεώργιο Στάσση, εν ώρα πτήσης. Αυτοί οι… ελικοπτεράδες…
Αγαπημένη μου… Νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν…