ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ, να με κοιτάς, μέσα στα μάτια, μέσα στα μάτια με δυο μάτια που αλήθειες θα γυρεύουνε κι όλη τη νύχτα εγώ θ’ ανοίγω φυλακές να δραπετεύουνε. Επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον…
«Γύρισε πίσω και ρίξε πάλι τα δίχτυα σου για να ψαρέψεις», αντήχησε η φωνή του αγίου Τρίκκης προς τον αντιπεριφερειάρχη της καρδιάς μας Μιχαλάκη, όμοια με αυτή την προτροπή του Ιησού προς τον Πέτρο…
Ξαφνιάστηκε ο Μιχαλάκης από την βεβαιότητα, στον λόγο του Μητροπολίτου. Δεν έμεινε, όμως, στο ξάφνιασμα, αλλά συνέχισε ο ίδιος να μιλά και να λέει αληθινά γεγονότα, τα οποία ήρθαν να αντικρούσουν τον λόγο του Χρυσοστόμου… «Δέσποτα, όλους τους μήνες ψαρεύαμε (… ψήφους), πάλι τα ίδια;…»…
Έρχεται σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή, η αλήθεια, η γνώση και η εμπειρία του Μιχαλάκη να συγκρουστεί με την βεβαιότητα του αγίου Τρίκκης…
Οι σκέψεις του Μιχαλάκη ίσως να τον βασάνιζαν εκείνη την στιγμή, όπως για παράδειγμα: «Μα πώς μου λες να ξανατρέξω για εκλογές, αφού βλέπεις ότι και βουλευτές έχουμε και οι θέσεις έκλεισαν» ή «Η βεβαιότητά σου με γεμίζει αμφιβολίες, γιατί εγώ ξέρω σίγουρα ότι δεν έχει πάλι εκλογές»….
Ο Μιχαλάκης, όμως, δεν έμεινε μόνο στα αληθινά γεγονότα. Δεν άφησε τελικά την «αλήθεια» του να συγκρουστεί με την βεβαιότητα του Αρχιερέως, ο οποίος κάτι είδε και διαισθάνθηκε για τον χαρισματικό αντιπεριφερειάρχη…
«Επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον». Για τον λόγο που είπες, θα ρίξω πάλι τα δίχτυα μου. Έχω εμπιστοσύνη στον λόγο σου και έχω την δύναμη να παραμερίσω την δική μου «αλήθεια»… Και βγήκε ξανά σεργιάνι για ψήφους!… Ποτέ δε ξέρεις…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε κι ο Ζαν Πωλ Σαρτρ «οι πιο πολλοί μας φόβοι… θα μείνουν απατηλοί»…