Με όσα συμβαίνουν τις τελευταίες 10 μέρες στη Θεσσαλία και στους προύχοντες αυτής θαρρώ πως δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από το να φωνάξουν τον άγιο Τρίκκης να τους κάνει ένα Ευχέλαιο και να τους διαβάσει την ευχή…
Η Θεσσαλία εδώ και 13 χρόνια, από την ώρα που ο Αγοραστός κι ο Μιχαλάκης κλήθηκαν να την κυβερνήσουν, ήτανε ένας τόπος καλλιεργημένος κι από ευχαρίστηση απλή κι από ανάγκη. Παντού το χρήσιμο ήτανε ενωμένο με το ευχάριστο…
Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι ή καλύτερα στολισμένοι με αμάξια από υλικό λαμπερό, κουβαλώντας άντρες και γυναίκες μοναδικής ομορφιάς και μεγάλα κόκκινα πρόβατα που ξεπερνούσανε στη γρηγοράδα τα καλύτερα άλογα της Ανδαλουσίας, του Ζετουάν και του Μεκινέζ, έτρεχαν στις πεδιάδες…
Τα σπίτια ήτανε χτισμένα σαν Ευρωπαϊκά παλάτια και ήτανε ο τόπος που όλα ήταν καλά, γιατί πρέπει απολύτως να υπάρχει ένας τέτοιος τόπος…
Μέχρι που κατέβη η βροχή και κατήλθον οι ποταμοί και εξέπνευσαν οι άνεμοι…
Και ο τόπος έγινε λίμνη κι ο μικρός πρωθυπουργός Αγοραστός σταυρώθηκε σαν τον Χριστό, ο Μιχαλάκης κόλλησε στις λάσπες, ο Μπουτίνας έπεσε και έσπασε τον ώμο, του Μπάρδα του κάηκε το αμάξι, του Τέλλιου που πάει να εκλεγεί του βυθίστηκε το μαγαζί στη Φαρκαδόνα και δε ξέρω μη κάηκε και το βίντεο του Γακόπουλου…
Θα πρότεινα στα παιδιά της Νομαρχίας να μετανοήσουν, όσο προλαβαίνουν, και να καλέσουν τον άγιο Τρίκκης που είναι και φίλος κι αδελφός τους να τους κάνει ένα Ευχέλαιο και να τους διαβάσει την ευχή…
Αν διατηρούν δε και εκείνο το ιερόν μανδήλιον με το οποίο ο Μιχαλάκης σφούγγισε τον ιδρώτα του Δεσπότου κατά την ενθρόνιση αυτού (… ιστορική φωτό από το μακρινό 2015) να το θέσουν εις προσκύνηση στο γραφείο του αντιπεριφερειάρχου… Άλλη λύση δε βλέπω για να ανασάνουμε!!!…
Αγαπημένη μου… Οι άνθρωποι του κόσμου μας κάνουν πάντα παράξενες εικασίες…