Και να που γύρισες, έστω κι αργά…

… δειλά-δειλά,έστω κι αργά!!!… Καλοί οι υπουργοί, καλές οι υφυπουργίνες, στο Επιμελητήριο, καλή κι η Μπαρμπαρίγου και οι θεωρίες του Γιαγιάκου, αλλά εμείς λόγω… διαστροφής με άλλα κλαίμε, με άλλα βαλαντώνουμε…

 

Ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, λοιπόν, ο Γιάννης ο Μπρατάκος έφτασε στην πόλη συνοδευόμενος από την Έλενα Ράπτη, με την οποία ως γνωστόν διατηρεί δεσμό και για την οποία ως γνωστόν κλάψαμε γοερά στα νεανικά μας χρόνια και εξακολουθούμε να… κλαίμε ακόμη…

 

Κι ενώ, λοιπόν, ο Γιαγιάκος μίλαγε για τη ρίγανη του Κόζιακα, το λουκάνικο με πράσο, τις πίτες της Μπαρμπαρίγου και άλλα ωραία, η Έλενα συναντούσε στις αίθουσες του ΑΝΑΝΤΙ τον Ιωάννη Κουτσονάσιο τον ιατρό, που απ’ τα χέρια του είχε πιεί νερό προ ετών (ΕΔΩ)…

 

Κοιτάχτηκαν στα μάτια και ψέλλισε ο Ιωάννης… «και να που γύρισες, έστω κι αργά, δειλά-δειλά, χωρίς μιλιά… και ξέρεις Έλενα… είμαι πρόεδρος πια»!!!…

 

Δεν περιγράφω άλλο, απέρχομαι πλήρης…

Αγαπημένη μου… Εκεί που λιώνει η ζωή εκεί που σβήνει η χαρά εκεί που χάνονται ο ήλιος και τ’ αστέρια…

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;