…και σα με δούνε, καλώς τηνε τη δυστυχή μου λένε!!!… Η καημένη η Χριστούλα η Ντιντή ένα μήνα εκλεγμένη περιφερειακή σύμβουλος και χόρτασε εκκλησιές κι Εσπερινούς, πνευματικές συζητήσεις δε με τον Δεσπότη…
Διακρίνεται εν τω μέσω πλειάδας ιερέων οι οποίοι προσδοκούν από εκείνη πολλά περισσότερα από τον απερχόμενο Μιχαλάκη…
Η ευλαβεστάτη Χριστούλα (… αυτό είναι το βαφτιστικό της, μετά εμείς χαϊδευτικά στο χωριό της μητρός μου το Μικρό το Μέρτσι τη λέγαμε Χρύσα και καθιερώθηκε) επήγε να ανάψει ένα κερί στην εκκλησιά για ‘κείνη, ύστερα το μετάνιωσα και τ’ άναψε για τον Κουρέτα…
Πήγε ν’ ανάψει δυο κεριά, μα βρήκε μόνο ένα, έσκυψε και προσκύνησε και τ’ άναψε για όλους…
«Όμως εσύ» της είπε ο άγιος Τρίκκης που την έκοψε από μακριά «τρία κεριά πάντα να ανάβεις, τα δυο για σέ και τον Κουρέτα, το μοναχό για τσ’ άτυχους του κόσμου»…
Αγαπημένη μου… Ένα κερί και ένα κορμί μια διαφορά έχουν μόνο το ένα λιώνει απ’ τη φωτιά και τ’ άλλο από τον πόνο…