Ο κύριος αντιπεριφερειάρχης μας ήταν ένας από τους δυνατότερους άρχοντες της Θεσσαλίας, γιατί ο πύργος του, η Νομαρχία δηλαδή, είχε πόρτα και παράθυρα και η μεγάλη σάλα ήταν στολισμένη με χαλιά… Έφερε δε και τον τίτλο του αναπληρωτή περιφερειάρχη…
Οι άνθρωποί του ήταν και κυνηγοί του και μαχητές τις κρίσιμες και μεγάλες ώρες (… μα στις εκλογές για τη ΝΟΔΕ, μα παρασκηνιακά για τις βουλευτικές), ενώ ο οικείος Μητροπολίτης ήταν και ο ιδιαίτερός του εξομολόγος. Τον ονόμαζαν όλοι Αφέντη των πάντων και τον άκουγαν με προσοχή σε κάθε του διήγηση και τυφλά ακολουθούσαν τις πολιτικές του επιθυμίες…
Ο Μιχαλάκης δίδασκε τη μεταφυσικό-χιονο-καταιγιδο-πλημμυρο-κατολισθησο-JCBολογία και απόδειχνε θαυμάσια πως δεν υπάρχει αποτέλεσμα χωρίς αιτία και πως σ’ αυτόν τον κόσμο, τον καλύτερα καμωμένο απ’ όλους τα πράγματα δεν μπορούν να είναι αλλιώς, γιατί όλα μόνο με εκείνον ήταν καλύτερα…
Ένα μήνα μετά την αναπάντεχη ήττα, την πρώτη μα φαρμακερή, προσπαθεί να την αποκωδικοποιήσει, αν και είμαι βέβαιος πως μέσα του γνωρίζει καλά τι έγινε, γιατί όπως έλεγε και ο Βολταίρος… όλα είναι αλληλένδετα αναγκαστικά και καμωμένα για τον καλύτερο σκοπό…
Αγαπημένη μου… Ας πετάξουμε για εμάς και ας δείξουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αοράτου…