ΠΑΡΘΕΝΗ ΘΑ ΛΕΜΕ… ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΑΙΜΕ!!!… Καρφώματα, ρουφιανιές και… πεδικλωσιές (sic) των υποψηφίων διοικητών του Νοσοκομείου Τρικάλων. Τρέμω στην ιδέα ότι θα φτάσουμε να αναπολούμε τον… Παρθένη. Ω, ναι…
Τα όσα τεκταίνονται τις τελευταίες εβδομάδες με το Νοσοκομείο Τρικάλων μοιάζουν με κωμωδία, όμοια με αυτές του αείμνηστου Θανάση Βέγγου…
Πας πονεμένος φιλελεύθερος δεξιός ή λαϊκοδεξιός σπεύδει για μια θέση στον ήλιο. Ως εδώ ok και θεμιτό είναι και αναμενόμενο. Όμως οι… ρουφιανιές και τα ραβασάκια στο Μαξίμου, τα καρφώματα και οι… πεδικλωσιές (sic) ξεπερνάνε τα όρια…
Φέρει ευθύνη μεγάλη το Υπουργείο Υγείας και φυσικά το Μαξίμου που αφήνει να εκτυλίσσονται τέτοιες καταστάσεις, αφού για να είμαστε ειλικρινείς έχουν λάβει από καιρό τις αποφάσεις τους για το ποιον θα τοποθετήσουν διοικητή σε κάθε Νοσοκομείο της χώρας. Τι μας παιδεύουν και αφήνουν να δημιουργείται όλο αυτό το μπάχαλο;…
Εγώ δε την αμαρτία μου θα την πω και αμαρτίαν ουκ έχω. Ο νέος διοικητής ή διοικήτρια δεν θα είναι Τρικαλινός/Τρικαλινή, αλλά θα έχει εξειδικευμένες γνώσεις Υγείας. Έτσι μου λέει ένα πουλάκι που… τιτιβίζει στα δέντρα έξω από του Μαξίμου…
Και με τούτα και με κείνα ο εφιάλτης μου είναι μη φτάσουμε τελικά… Παρθένη να λέμε και να κλαίμε!!!… Ωιμέ… Αυτό δε θα το αντέξω… Τρέμω…
Αγαπημένη μου… Πουλιά είναι και τραγουδούν… τρελά, λίγο πριν κοιμηθούν!!!…