POEMAS DE AMOR!!!… Ο Πάμπλο Νερούδα, ο Μικέλης, η Αγγελική, οι γυναίκες, η ζωή που είναι ωραία και η πολιτική (… γένους θηλυκού και αυτή) που τόσο αγάπησε και τόσα θέλει να της δώσει…
Όταν κάποτε ρώτησαν τον μεγάλο ποιητή Πάμπλο Νερούδα για ποια γυναίκα έγραψε εκείνα τα συγκλονιστικά «Είκοσι ποιήματα» (… πόσο κλάψαμε πάνω από τις σελίδες των ποιημάτων αυτών, στα χρόνια της πρώτης νιότης), εκείνος υπήρξε αφοπλιστικός…
«Ερώτηση δύσκολη ν’ απαντηθεί. Οι δύο ή τρεις που συμπλέκονται σ’ αυτή την μελαγχολική και παθιασμένη ποίηση, αντιστοιχούν, θα λέγαμε στη Μαρισόλ και στη Μαρισόμπρα (Μαρία του ήλιου και Μαρία της σκιάς)…»…
«Η Μαρισόλ» συνέχισε «είναι το ειδύλλιο της μαγικής επαρχίας με απέραντους νυχτερινούς αστερισμούς και σκοτεινά μάτια όπως ο υγρός ουρανός του Τεμούκο. Αυτή απεικονίζεται με τη χαρά και τη ζωηρή ομορφιά της σε όλες σχεδόν τις σελίδες, περιστοιχισμένη από τα νερά του λιμανιού και από την ημισέληνο πάνω στα βουνά. Η Μαρισόμπρα είναι η φοιτήτρια της πρωτεύουσας. Μπερέ γκρι, μάτια απαλότατα, η σταθερή οσμή από αγιόκλημα του περιπλανώμενου φοιτητικού έρωτα, η φυσική γαλήνη των συναντήσεων πάθους στις γωνιές της μεγαλούπολης»…
Αν θέλαμε να κάνουμε μια μεταφορά στο σήμερα (… που είναι και ημέρα της γυναίκας) και στα όσα έχει στο μυαλό του ο Μικέλης Χατζηγάκης, θα λέγαμε πως η πρώτη, η μόνη και αιώνια αγαπημένη του Αγγελική ομοιάζει με τη Μαρισόλ, που δίνει γαλήνη και σιγουριά…
Και η πολιτική, γένους θηλυκού και αυτή, ίσως είναι η Μαρισόμπα, ατίθαση, αδάμαστη, φευγάτη… Που την κυνηγάει ο νεαρός Χατζηγάκης για να την τιθασεύσει, γιατί την αγάπησε πολύ, από μικρός…
Σαν να τον εξιτάρει αυτό το κυνήγι και η σταθερή οσμή από το αγιόκλημα, να γυρίσει στα χωριά, να μιλήσει στο λαό και με τη δύναμη και την ψήφο τους να μπει στη Βουλή, να παλέψει, να αγωνιστεί, να κερδίσει…
Έτοιμος είναι!!!… Στη φωτό ο Μικέλης διακρίνεται σε στιγμές γαλήνης, με την Αγγελική του, τις δυο πρώτες κόρες τους, Αννίκα και Ελισάβετ και τις ξαδερφούλες του Κατερίνα και Παρασκευή Χατζηγάκη… Ομορφιές!…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε, λοιπόν, κι ο Νερούδα «για την καρδιά μου αρκεί το στήθος σου, για την ελευθερία σου τα φτερά μου»…