Ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι… Γιορτάζει ο δήμαρχος (… είχε γενέθλια το χρυσό μου), γιορτάζει κι η πόλη του μαζί!!!… Λαμπρές εκδηλώσεις, τα Παπαστεργάκια μοιράζουν φοντανάκια στο λαό κι ο ίδιος ο δήμαρχος ανεβαίνει στο πάλκο…
Ήταν μια μέρα σαν τη χθεσινή, 2 Νοεμβρίου του 1973 όταν ήρθε στο κόσμο αυτό το χαρούμενο παιδί, ο Δημήτρης Παπαστεργίου… Είχε γενέθλια ο δήμαρχος, γιόρταζε η πόλη χθες…
Τα Παπαστεργάκια ξεχύθηκαν στους δρόμους και κερνούσαν φοντανάκια το λαό. Είχαν περισσέψει απ’ του Αγίου Δημητρίου, καθώς είναι γνωστός πως ο δήμαρχός μας είναι λίγο (… πολύ!) «σφιχτός»!!!… Όποιος έφαγε, έφαγε…
Στο Δημαρχείο ο αναπληρωτής του Κώστας Ψύχος έλαμπε (… έχει και μια φυσική λάμψη έτσι κι αλλιώς) μέσα στο κουφετί πουκάμισό του, ενώ η αντιδήμαρχος Ντίνα Δήμα, η αποκαλουμένη και μελαχρινή γαζέλα φορούσε μια μαύρη κολλητή φούστα που… κόλαζε και Δεσπότη (… λέμε τώρα)…
Ο δήμαρχος δέχθηκε ευχές από τα πλήθη και αργότερα το μεσημέρι με την… κομπανία του είπε να τους πει κι ένα τραγούδι (… από φωνή… κορμάρα, που λέμε)… Ανέβηκε στο πάλκο με τη Βασιλένα Μητσιάδη και δυο-τρεις ακόμη και ερμήνευσε μοναδικά το «ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι» του Ανδρέα Βάσιου…
«Τώρα που σε βρήκα φως μου την απόφαση σου δος μου κάθε λέξη που θα πεις θέλω να τηνε σκεφτείς. Θα με ξαναφήσεις μόνο; Όχι. Μες στο δάκρυ μου να λιώνω; Όχι. Θέλεις να σε παντρευτώ; Θέλω. Στην καρδούλα σου να μπω; Θέλω…»…
… «Κάντε γρήγορα κουμπάροι η κοπέλα μου γουστάρει με στεφάνι να με πάρει ντίρι, ντίρι, ντίρι, ντίρι, στο χορό του Ησαΐα γρήγορα ο θησαυρός μου θα ναι δίπλα μου κυρία»!!!… Άντε και του χρόνου…
Αγαπημένη μου… Θα ‘θελα κι ένα gps για όταν χάνομαι στους δρόμους της ζωής, να μου λέει με σιγουριά που να στρίψω!…