ΞΑΠΛΑ ΣΤΑ ΔΗΜΑΡΧΕΙΑ!!!… Ηθοποιός σημαίνει φως, είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ μικρός. Κι ο Θωμάς Χαχάμης, ο εραστής του κινηματογράφου, πρωταγωνιστής μεγάλων ταινιών εποχής, ο ελεγκτής του ΟΣΕ, ο τελευταίος ΠΑΣΟΚτζής, ο δημοτικός σύμβουλος Τρικάλων ακόμη μας κάνει και κλαίμε…
Όταν αυτό το ζεστό και υγρό βράδυ της Τρίτης ο πληθωρικός Θωμάς Χαχάμης εισήλθε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δ.Σ. Τρικκαίων αναδύθηκε ένα ανδροπρεπές άρωμα από το ανοιχτό του πουκάμισο (… μέχρι τον αφαλό), ενώ η λάμψη της χρυσαφιάς καδένας του στο λαιμό θάμπωσε τους πάντες…
Με βήματα αργά, μα σταθερά, πήγε και κάθισε ακριβώς απέναντι από τον δήμαρχο Παπαστεργίου, καθώς λόγω κορωνοϊού έχει αλλάξει η χωροταξία στην αίθουσα, έφτιαξε τα μπατζάκια του και άνοιξε διάπλατα τα πόδια…
Έριξε τη πληθωρική του χαίτη πίσω στους ώμους του, άνοιξε ένα κουμπί ακόμη το πουκάμισο (… η αλήθεια είναι ότι είχε πολύ… ζέστα στο Δημαρχείο) και έμεινε να παρακολουθεί τη συζήτηση του Δ.Σ….
Η αλήθεια είναι όμως ότι την περισσότερη ώρα άφηνε το βλέμμα του να περιπλανηθεί στους ουρανούς (… βασικά το air condition κοίταγε), παίρνοντας ύφος μεγάλου ποιητή…
Σαν να αιωρούνταν μεταξύ ουρανού, γης και air condition, άφηνε τη σκέψη του να περιπλανιέται ως άλλος στοχαστικός…
Υπενθυμίζω πως ο Θωμάς ο Χαχάμης δεν είναι τυχαία περίπτωση ανδρός. Είναι ένας από τους ζωντανούς θρύλους του σινεμά και του θεάτρου… Έχει συμμετάσχει σε επικές ταινίες όπως «Τα χρόνια της θύελλας» (Αμερικάνικη παραγωγή, όπου υποδύονταν έναν Γερμανό στρατιώτη), τη «Φανέλα με το Νο9» με τον Στράτο Τζώρτζογλου (… όπου υποδύονταν τον εαυτό του σαν ελεγκτή του ΟΣΕ που περνούσε και φώναζε «άλλος από Λιανοκλάδι»), ενώ τους εσχάτους χρόνους μας χάρισε μοναδικές στιγμές ως Τάσος με παρτενέρ τον ταχυδρόμο των Μεγάλων Καλυβίων ως Γκόλφω…
Συν το ότι το Υπουργείο Πολιτισμού είναι κοντά στο να τον ανακηρύξει «ζωντανό διατηρητέο μνημείο», καθώς είναι ο μοναδικός που απέμεινε με το στιλ το καθαρό, το αντρικό, το Πασοκικό, της δεκαετίας του ΄80…
Αφιερώνουμε στον Θωμά το Χαχάμη το Teresa του μεγάλου Sergio Endrigo, όστις τυγχάνει ρομαντικός πολύ, αλλά και λάτρης του Ιταλικού σινεμά, στο οποίο επίσης κατέγραψε περάσματα…
Αγαπημένη μου… Πιες το κρασί, στάλα χρυσή απ’ τη ψυχή, ως την ψυχή…