Ολόκληρη λίμνη δε τη βλέπεις;… Ο Μιχαλάκης, ο Σπίρτζης, η υπερκόπωση, το κορίτσι, η διαταραχή του ελέγχου των παρορμήσεων και το δείπνο με έναν γουλιανό…
Εκείνο το μεσημέρι της Κυριακής ο σχεδόν στα όρια της εξάντλησης και της υπερκόπωσης από τις μάχες που έδινε όλες τις προηγούμενες ημέρες με τα κύματα του Πηνειού και του Ληθαίου, ο αντιπεριφερειάρχης ημών Χρήστος Μιχαλάκης υποδέχθηκε τον υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη…
Είχε πιει μόλις δυο γουλιές καφέ, με τρεις κουταλιές ζάχαρη, αλλά δεν τον είχε πιάσει… Είχε ζοχάδα, η οποία εκδηλωνόταν με κακή διάθεση και εκνευρισμό, είδε μπροστά του και τους ΣΥΡΙΖαίους και χειροτέρεψε…
Και στάθηκε ο υπουργός μπροστά στον πλημμυρισμένο κάμπο της Φαρκαδόνας και του ‘λεγε ο Μιχαλάκης τα δικά του «εδώ έγινε λίμνη» και άλλα τέτοια… Ο Σπίρτζης έλεγε ότι «δεν τη βλέπω τη λίμνη», ο Μιχαλάκης «ολόκληρη λίμνη δε τη βλέπεις;» όπως η φωτό μαρτυρά «και τι βλέπεις δηλαδή;… Το κορίτσι; Θα με τρελάνεις;…»…
Ο πιστός του Καρανάσιος ο οποίος παρακολουθούσε από πιο μακριά και διακριτικά τον όλο διάλογο πλησίασε και τον πήρε αγκαλιά. «Έλα ηρέμησε» του είπε «θα κοιτάξω για ένα καλό ψάρι, έναν γουλιανό ή ένα κυπρίνο, να φας να αναλάβεις δυνάμεις και σούρουπο πια να επιστρέψουμε στις οικογένειές μας»…
Μη μου τον ταραχεύετε, μην τον στεναχωρείτε…
Αγαπημένη μου… Τελικά, ο σκοπός της ζωής είναι μια ζωή με σκοπό…