Αυτές τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, στο πριν και στο μετά, καταγράφηκαν πολλά κι ωραία στιγμιότυπα. Μας ξέφυγε όμως μέσα στο χαμό από κλαρίνα και σουβλάκια ο ποιητικός οίστρος που συνεπήρε τον δήμαρχο της Πύλης, τον Κώστα τον Μαράβα…
Παραμονές Δεκαπενταύγουστου, λοιπόν, ο δήμαρχος που αγάπησε τόσο ο λαός τα τελευταία 8 χρόνια πήρε μολύβι και χαρτί και άρχισε να γράφει όσα ο ίδιος πέτυχε και όσα στοχεύει για τα επόμενα χρόνια…
Εξιστόρησε πάνω στο χαρτί όνειρα κι ελπίδες του λαού του, ωστόσο «πήρε κι ανάποδες» και άρχισε να τα χώνει και στην αντιπολίτευση, κυρίως δε στο Θοδωρή τον Χήρα…
Αφού ανέλυσε όλα τα έργα που γίνονται ή θα γίνουν, λοιπόν, ο… ποιητικός Κώστας Μαράβας μας αποτελείωσε: «… Έργα που θα αλλάξουν την μορφή του Δήμου Πύλης. Δεν θέλω να προσθέσω τίποτε άλλο. Σαν Δημοτική Αρχή, σαν Δημοτική Παράταξη βαδίζουμε πάνω σ΄ αυτό που υπηρετούμε με σημαία μας το «ΠΡΩΤΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ». Και μία συμβουλή: Τίποτα δεν είναι αιώνιο σε αυτόν τον κόσμο, ούτε καν τα προβλήματα μας…»…
Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μας, μα τους χίλιους πλανήτες. Διαβάστε όλο το πόνημα ΕΔΩ. Αξίζει…
Αγαπημένη μου… «Την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν, την δε ποίησιν ζωγραφίαν λαλούσαν» που έλεγε και ο Σιμωνίδης ο Κείος…