ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ… Ο Αγοραστός, ο Αλμπέρ Καμύ, η κόρη του χρόνου και η διαταραχή του ελέγχου των παρορμήσεων…
Ο νυν και αεί περιφερειάρχης Θεσσαλίας, εισήλθε εμφανώς μαυρισμένος στο Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας, τόσο που δυο ταμένες που ήταν κρεμασμένες σε μια γωνιά, σχεδόν ενθουσιασμένες από το event, τον πέρασαν για… Αφρικανό άσο της μπάλας!!!…
Μα όχι, ήταν εκεί, ήταν ο ίδιος, όπως τον ξέραμε, όπως τον αγαπήσαμε, όπως τον λατρέψαμε…
Ο Αγοραστός ανέβηκε στο βήμα και τα πλήθη από κάτω παραληρούσαν… Άρχισε να μιλάει για τη Θεσσαλία του μέλλοντός μας, για τους «ανθρώπους, μεγάλους, μικρούς, ανώνυμους, διαφορετικούς, όλοι τους σπουδαίοι»…
Ο Μπουτίνας που κάθονταν ακριβώς πίσω του σκούντηξε τον Γακόπουλο, «άκου να μαθαίνεις»…
Κι ύστερα, φορτσάροντας στο τέλος της ομιλίας του τα έδωσε όλα μιλώντας για… «την κόρη του χρόνου που είναι η αλήθεια», νομίζω για «τα παιδιά του Ζεβεδαίου και τον κουμπάρο τους» και σαφώς στο τέλος τον «Αλμπέρ Καμύ ο οποίος είχε πει ότι: «Η πραγματική γενναιοδωρία προς το μέλλον έγκειται στο να τα δίνουμε όλα στο παρόν»…»…
Ο Τζέη Αρ Μπάρδας κοίταξε τον Μιχαλάκη στα μάτια… «Μα τι του συμβαίνει;» ρώτησε… «Τίποτα» απάντησε ο αναπληρωτής περιφερειάρχης «παρουσιάζει μια απλή διαταραχή του ελέγχου των παρορμήσεων. Θα φάει έναν γουλιανό ή έναν κυπρίνο, θα αναλάβει δυνάμεις και για τα επόμενα 4 χρόνια… θα μας ταράξει στα έργα»!!!…
Αγαπημένη μου… Όσα είχε πει ο Αλμπέρ Καμύ συμπυκνώνονται στο προαιώνιο ερώτημα που είχε θέσει… «να αυτοκτονήσω ή να φτιάξω ένα καφέ;»…