Ο ήλιος βασίλευε. Οι 25 χαμένοι κεντρώοι και αριστεροί των Τρικάλων, οι περισσότεροι πάλαι ποτέ δημοτικοί σύμβουλοι (… και διηγώντας τα να κλαις) ακούσανε κάποιες μικρές φωνές από μακριά…
Δεν ξέρανε αν αυτές οι φωνές ήταν χαράς ή πόνου, όμως πεταχτήκανε ορμητικά επάνω με την ανησυχία και τον τρόμο που εμπνέουν όλα σε έναν άγνωστο τόπο και με την αγωνία τι θα συμβεί αν και πάλι θα χαθεί ο Δήμος των Τρικκαίων για ακόμη μια φορά, σε ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας που εξελίσσεται τα τελευταία 20 χρόνια κι από εκείνο το μακρινό το 2002…
Τελικά επανήλθαν ξανά σε μια ατέρμονη συζήτηση που έβγαλε στο γνωστό της… κεντρώας Αριστεράς, στη συγκρότηση δηλαδή επιτροπής που θα βολιδοσκοπήσει ποιοι… θέλουν να γίνουν δήμαρχοι (… κι εγώ επιμένω ότι επιθυμούν τον Γιαγιάκο)…
Μόνο που στην Ελλάδα, ως γνωστόν, όταν δε θέλεις να λύσεις ένα θέμα… φτιάχνεις μια επιτροπή. Το είδαμε εξάλλου στην πράξη και στο Δήμο Τρικκαίων το 2019 όπου μέσα από… επιτροπές και ιστορίες πήραν ένα εξαιρετικό στέλεχος όπως ο Κρεμμύδας και το χαντάκωσαν…
Και ίσως είναι καιρός να αντιληφθούν άπαντες πως οι δήμαρχοι και οι υποψήφιοι δήμαρχοι προκύπτουν από την κοινωνία και όχι από ένα… κονκλάβιο, όμοιο με αυτό που θα εκλέξει τον… επόμενο Πάπα!!!…
Αλλιώς ας μείνουν όσοι επιμένουν σε αυτά να φτιάχνουν… «3μελή επιτροπή, αποτελούμενη από 5 άτομα», που έλεγε και ο Βαμβακούλας…
Αγαπημένη μου… Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη…