Οι παιδικές μας αναμνήσεις, όπως και τα… τραύματα ζωντάνεψαν ξανά τούτες τις μέρες της αλλοφροσύνης και της ξέφρενης… αρνοφαγίας (sic) μέχρι τελικής πτώσεως…
Στη φωτό παραπάνω διακρίνεται ο εμβολιασμένος πια δήμαρχός μας Δημήτρης Παπαστεργίου να μελετά το… best seller για το πως ψήνουμε το καλό αρνάκι και κοκορετσάκι (… δεν πάει στον Σκρέκα ο ευλογημένος να του κάνει τσάμπα μαθήματα; ΕΔΩ)…
Ο δήμαρχος το απήλαυσε, αλλά εμείς δεινοπαθήσαμε… Τι ζήσαμε πάλι;… Φάγαμε μια ντουζίνα αυγά μεσάνυχτα Μεγάλου Σαββάτου (… όχι, την μαγειρίτσα δεν την αντέχω), μισό κιλό τζατζίκι (… να μυρίζει σκόρδο όλο το τετράγωνο) και ένα κεφάλι κασέρι…
Ήπιαμε και μερικά κρασιά κι ενώ πέσαμε με κεφάλι κουδούνι ο γείτονας αξημέρωτα έριξε εγερτήριο με το άσμα ασμάτων της Γιώτας Γρίβα (… για την οποία κλαίμε πάντως!!!) «στους φίλους σου δεν άρεσε που πάω στα πανηγύρια, εγώ χορεύω τσάμικα πάνω στα ποτήρια»!!!… Τραγωδία…
Κι αφού ο ήλιος άρχισε να χαράζει να ‘σου μερικά αυγά ακόμη και κουλούρια και τσουρέκια και κατά τις 11 κοκορέτσι Παπαδίτσας!!!… Και αφού έχει πάρει 2-3 simeco για να ανταπεξέλθεις και να μη σε πούνε «φλώρο» να το γιορτινό τραπέζι με το αρνάκι αραδιασμένο πάνω στα πιάτα και τον μπατζανάκη και φωνασκεί «αυτή είναι ζωή… Μη μου πεις ότι δεν τρως το… μάτι απ’ το αρνί; Αυτός είναι ο καλύτερος μεζές»!!!…
Δεν περιγράφω άλλο… Τα ζήσατε!!!… Και του χρόνου με υγεία…
Αγαπημένη μου… Η Ανάσταση του Κυρίου μας αποτελεί άλλης βιωτής, της αιωνίου απαρχήν…