Δάκρυσαν και οι βράχοι των Μετεώρων και οι καμπάνες των Ιερών Μονών πένθιμα χτύπησαν στο άκουσμα της μνημειώδους δήλωσης του δημάρχου της αγίας πόλης των Σταγών, του φίλου μου του Θοδωρή Αλέκου ότι παραμένει ο… φτωχούλης του Θεού και ο φτωχότερος των δημάρχων με δυο υποκάμισα και τρία σακάκια στη ντουλάπα του μόνο…
Τα δάκρυα του πενθηφόρου λαού της αγίας πόλης των Σταγών πλημμύρισαν τους κεντρικούς δρόμους το πρωινό της Πέμπτης όταν και ο πρώτος πολίτης της, ο δήμαρχος και ηγέτης της, ο Θοδωρής Αλέκος ομολόγησε δημοσίως ότι παραμένει ο φτωχότερος όλων των δημάρχων, με μόλις δυο υποκάμισα (… που έλεγε κι ο Ζήκος) και τρία σακάκια στην καρνταρόμπα του…
Κι αυτός ο ευλογημένος, black Friday έρχεται, δεν πάει να πάρει δυο-τρία υποκάμισα και κανένα ετοιματζίδικο σακάκι να νιώσει καλύτερα;… Ούτε ο φτωχούλης του Θεού του Καζατζάκη τέτοιο πράμα…
Ούτε ο Ξανθόπουλος (… πεθαίνω) στην επική ταινία «Η καρδιά ενός αλήτη» που ερμήνευε μοναδικά Άκη Πάνου σιγοτραγουδώντας «πού ν’ ανοίξω την καρδιά μου και να πω τα βάσανά μου, Φύγαν όλοι από κοντά μου (… κι ο Παπαχρήστος κι ο Τούλας κι ο Θεοχάρης και οι άλλοι) δεν υπάρχει πια κανείς… Ένας φίλος δεν υπάρχει, Να ρωτήσει πώς περνάω, Δε θυμήθηκε κανείς, Δεν υπάρχει κανείς, Μα κανείς, Φίλοι και συγγενείς, Δεν υπάρχει κανείς»…
Αγαπημένη μου… Εις τελειότητα του ανθρώπου τρία δει συνδράμειν: φύσιν, μάθησιν και άσκησιν…