ΕΔΑΚΡΥΣΕΝ Ο ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ… Στην προσευχή σου να μη ξεχάσεις
να ζητάς απ’τη ψυχή σου να σ’ αγαπήσει κι άλλος έτσι στη ζωή σου (… σαν τον Αγοραστό)…
Η ανάβασις σκληρή, Θεέ μου δωσ’ του υπομονή, καρτερία, αντοχή, ν’ αποκτήσει την ευχή… Πρώτα η υπακοή, η Γραφή, η προσοχή κι η αγία σιωπή δυναμώνουν την ευχή…
Σκληρή η ανάβασις για τον Χρήστο Μιχαλάκη που κουβαλάει στις πλάτες του μια πόλη, έναν Νομό, μια Περιφέρεια ολάκερη (… ως αναπληρωτής του γίγα Αγοραστού)…
Διακρίνεται εν ώρα νοεράς προσευχής, λέγοντας την ευχή με το μυαλό, πετώντας μακριά κάθε πράγμα κοσμικό…
Κι απ’ τα λόγια της ευχής (… αυτές τις κραυγές που ενίοτε βγάζει ο άνθρωπός μας) βγαίνουνε καρποί γλυκείς, Ω! τι μέλι είν’ αυτό δεν μπορείς να φανταστείς…
Η ευχή πώς ενεργεί μην ζητάς να σου το πω, δεν μπορώ να εκφραστώ είναι Θείο μυστικό, όταν δεις την ευχή μέσα σου να ενεργεί φρούρησέ τηνε καλά με ταπείνωση πολλή…
Αγαπημένη μου… Στο Σινά να ανεβώ ω! πολύ το επιθυμώ, στην Αγία κορυφή και να λέω την ευχή…