Στις φάμπρικες της ξενιτιάς…

ΣΤΙΣ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ… μεσ’ τον ιδρώτα λιώνουν τα καημένα τα Παπαστεργάκια κι έχουν παρέα τον καημό, το δάκρυ και τον πόνο. Μύθια και στη Γερμανία…

 

Τα Παπαστεργάκια (+ ο Λουλές από το «Φυσάει Κόντρα» και ο Στουρνάρας) έφτασαν λίαν χαρούμενα στην αδελφή (… μην παρεξηγείτε) πόλη του Άμπεργκ. Είχαν τέτοια χαρά τα καημένα που παρά την κόπωσή τους (… ταξίδευαν από τις 3 τα χαράματα κι έφτασαν 2 το μεσημέρι!) πήγαν κι έβγαλαν φωτογραφία… οκλαδόν σε κόμβο της πόλεως που φέρει το όνομα των Τρικάλων…

 

Η  συνυφάδα της θείας μου της Λίας, η θεία η Κάλη (εκ του Καλλιόπη) που μένει μόνιμα εκεί από τη δεκαετία του ΄60 και τους υποδέχθηκε, μου λέει πως τα Παπαστεργάκια (+ ο Λουλές κι ο Στουρνάρας) είχαν μεγάλη χαρά, μα και συγκίνηση…

 

Μου εξομολογείται δε πως είδε ένα δάκρυ να κυλά στα ροδαλά μάγουλα του Ψύχου, του Μιχάλη Λάππα και του Χρήστου Γούλα, καθώς συγκινήθηκαν σφόδρα από την επιστροφή στη Γερμανία (σ.σ. ο Ψύχος είχε πάει σε restaurant  για σερβιτόρος στα νιάτα του, ο Λάππας γεννήθηκε εκεί κι ο Γούλας… απλά παρασύρθηκε και δάκρυσε κι αυτός)…

 

Μου λέει δε ότι τους άκουσε να σιγοτραγουδούν δακρυσμένοι, κλαμένοι, συγκινημένοι, σχεδόν συγκλονισμένοι… «στα ξένα εργοστάσια δουλεύω σαν τον σκύλο μανούλα μου κι αγάπη μου λεφτά για να σας στείλω… Περνάω μέρες θλιβερές  και νύχτες όλο κλάμα και τότε μόνο χαίρομαι
όταν λαβαίνω γράμμα»…

Κλαίμε κι εμείς μαζί τους και αναμένουμε την επιστροφή τους. Αν μας έφερναν και καμιά σοκολάτα (Duplo ή μωβ Toblerone  κατά προτίμηση) θα το εκτιμούσαμε ιδιαιτέρως…

Αγαπημένη μου…  Ας συνεχίσουμε να αναζητούμε  το Φως που δεν φεύγει ποτέ, την χαρά που ριζώνει στα έγκατα…

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;