Ζούμε μεγάλες, συγκλονιστικές στιγμές στα Τρίκαλα στο δρόμο προς τις εκλογές και να σκεφτεί κανείς πως ακόμη… δεν προκηρύχτηκαν!!!… Δε θα πλήξουμε καθόλου και ποτέ, είναι βέβαιο…
Τελευταίο χτύπημα αυτό το πρωινό της Τρίτης από τον παρ’ ολίγον υποψήφιο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργο Τσιάκαλο ο οποίος μιλώντας στον «Ζυγό FM 100» αφενός περιέγραψε το δικό του δράμα και πως τον «έφαγαν» απ’ το ψηφοδέλτιο όσοι φοβόντουσαν την εκλογή του, αφετέρου δε μας έκανε και κλάψαμε γοερά (… βαλαντώσαμε δηλαδή) θυμίζοντάς μας τον αγώνα για μια δίκαιη κοινωνία του «βιοπαλαιστή Κώστα Αργυρούση»…
«Κώστα μου» είπε ΕΔΩ κάπου στο 6΄ με 7΄ , «γνωρίζεις κι εσύ τις δυσκολίες λόγω του αγώνα που δίνεις ως βιοπαλαιστής»…
Πάγωσε προς στιγμήν ο Αργυρούσης, γκουρλώθηκε (sic) κι ο Παπαγεωργόπουλος και μοιραία μας ήρθαν σκηνές στο διεστραμμένο μας μυαλό εικόνες από τον «Λουστράκο» ή τον «Ταπεινό και καταφρονεμένο» ή από το έπος «Η καρδιά ενός αλήτη» με τον Αργυρούση στη θέση του αείμνηστου Ξανθόπουλου να σιγοτραγουδά….
«Πού ν’ ανοίξω την καρδιά μου και να πω τα βάσανά μου, Φύγαν όλοι από κοντά μου (… εκτός του υπουργού μας του Σκρέκα!!!), δεν υπάρχει πια κανείς, ένας φίλος δεν υπάρχει, δεν υπάρχει μια γυναίκα, να ρωτήσει πώς περνάω δε θυμήθηκε κανείς… Δεν υπάρχει κανείς, μα κανείς, φίλοι και συγγενείς, δεν υπάρχει κανείς…»…
Και στο ίδιο σπαρακτικό τέμπο «πόσο δίκιο είχες μάνα πως θα μείνω μοναχός μου Και ο πόνος ο δικός μου Πως δε θα’χει τελειωμό… Πόσο δίκιο είχες μάνα Πως θα μείνω μοναχός, Να φυτεύω καλοσύνη Και να κόβω τον καημό… Δεν υπάρχει κανείς Μα κανείς Φίλοι και συγγενείς Δεν υπάρχει κανείς»…
Κλάψτε ελεύθερα με το παρακάτω βιντεάκι…
Αγαπημένη μου… «Πένητος ανδρός ουδέν ευτυχέστερον» που έλεγε κι ο Δίφιλος ο Σίφνιος «την γαρ επί το χείρον μεταβολήν ου προσδοκά», τουτέστιν μεθερμηνευόμενο «κανένας ευτυχέστερος από τον φτωχό. Γιατί δεν περιμένει ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το χειρότερο»…