ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΖΥΓΩΝΕΙ, ΔΕ ΘΑ Σ’ ΑΦΗΣΩ ΜΟΝΗ… Απ’ αλλού το περιμέναμε (κανέναν Οικονόμου, κανέναν Χάιδο junior), απ’ αλλού μας βγήκε. Ανήδονος ηδονή η προσχώρηση της Χρύσας στον ΣΥΡΙΖΑ και η αγάπη αυτής, ελλάμψεως άβυσσος…
Η έλευση του Αλέξη Τσίπρα στα Τρίκαλα, μέσα στο καταχείμωνο και με τη βρόχα να πέφτει straight through ήρθε για να επιβεβαιώσει αυτό που είχαμε ως… υποψία. Ότι πορεύεται με στόχο να αναγεννηθεί από τις στάχτες του…
Αν κρίνουμε από τη μαζική και αυθόρμητη συμμετοχή του κόσμου, είναι κοντά στο να πετύχει. Η αίθουσα του Gallery Art Hotel γέμισε ασφυκτικά και με ορθίους και μοιραία γίνονται συγκρίσεις με ανάλογες εκδηλώσεις που έχει κάνει κατά τα παρελθόντα έτη η Ν.Δ. εκεί. Ήταν μεγαλύτερη και δίχως να προσφέρει μοσχαράκι κοκκινιστό με πατατούλες ή προοπτική άμεσης επιστροφής στην εξουσία…
Το σημαντικότερο δε που κρατάμε ήταν ότι στην αίθουσα υπήρχαν-ας μου επιτραπεί η έκφραση-φάτσες μη ΣΥΡΙΖαίικες, με αναφορά περισσότερο στις συμπαθείς τάξεις των συνταξιούχων και των εργαζομένων…
Διακρίναμε μέσα στο πλήθος και στελέχη πολλά του ΠΑΣΟΚ, τα οποία δείχνουν πως το σκέφτονται πριν κάνουν το άλμα. Και ξεχωρίσαμε ασφαλώς την Χρύσα Ντιντή, υποψήφια βουλευτίνα και στις πρόσφατες εκλογές με το ΚΙΝ.ΑΛ. και με μια περπατησιά ξεχωριστή στο κόμμα τα τελευταία 20 χρόνια…
Διακρίναμε και τον Κωνσταντίνο Κρεμμύδα, ασφαλώς, ο οποίος πια θεωρείται… «παλιός» στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και υποστηρίχτηκε από το κόμμα στις δημοτικές εκλογές και συχνά πυκνά συμμετέχει σε εκδηλώσεις αυτού…
Αμφότερους τους υποδέχθηκε θερμά η κουκλίτσα Παναγιώτα Δριτσέλη, πρώην βουλευτίνα και… αύριο μεθαύριο ξανά και πάλι, έτσι όπως πάει η δουλειά…
Γιατί αλήθεια, είναι αποφασισμένοι να επιστρέψουν…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε κι ο Ρολάν Μπαρτ «βλακεία σημαίνει να εκπλήσσεσαι»…