ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΖΥΓΩΝΕΙ… Ήταν που θέλαμε να γίνουμε… μικρό Παρίσι τα Τρίκαλα και καταλήξαμε να είμαστε μικρό Πεκίνο και μικρή… Γιουχάν, με μάσκες παντού, κρούσματα κορωνοϊού… παντού, λεφτά πουθενά και ελπίδα καμία…
Αν νομίζατε ότι το άλλο Σάββατο θα πετάξουμε τις μάσκες και τελειώσαμε μια και καλή… ξεχάστε το!!!… Αν γύρω σας κοιτάξετε θα αντιληφθείτε με τη μια πως τα Τρίκαλα από… wannabe μικρό Παρίσι, θυμίζει λίγο από… Πεκίνο, με μασκοφόρους παντού και… Γιουχάν, με κορωνοϊό παντού…
Λέγεται πως τα ακόμη δυσκολότερα έρχονται ίσως και μέσα στον Οκτώβρη, καθώς η εθνοσωτήριος Κυβέρνηση Μητσοτάκη επεξεργάζεται διάφορα μέτρα, μεταξύ αυτών τον περιορισμό κυκλοφορίας μετά τις 8 το βράδυ (… λες και τώρα που επιτρέπεται κυκλοφορούμε πολύ!!!), ίσως ακόμη και δεκαπενθήμερα lockdown κάθε… 45 μέρες!!!…
Τέλεια… Εντωμεταξύ στα μαγαζιά δεν πατάει ψυχή, στα Μανάβικα κλαίνε με μαύρο δάκρυ, λεφτά δεν υπάρχουν πουθενά και ο λαοπρόβλητος ηγέτης Μητσοτάκης αντί για προσλήψεις στα Νοσοκομεία, κλείνει τα περίπτερα, αντί για τάξεις με λιγότερους μαθητές, κυνηγάει τα παιδιά στις πλατείες και μας δίνει ελπίδα… φωτίζοντας την Ακρόπολη!!!….
Ξεχειλίζουμε από χαρά κι ελπίδα τώρα πια Κυριάκο μου… Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία…
Αγαπημένη μου… Θα ‘ρθει μια μέρα που η ζωή θα αλλάξει, εμείς δεν θα ‘μαστε εδώ, αλλά δεν πειράζει, αρκεί που θα μας θυμηθούν…