Πήραν φωτιά όλα όσα είχα σ’ ένα φεγγάρι κρυμμένο σε βρήκα, να κυνηγάς το χρόνο μόνος, στάζοντας όνειρα και ιδρώτα στο σεντόνι…
Οι στίχοι του πρώτου τραγουδιού των «Όναρ» θα μπορούσαν άνετα να ντύσουν την παραπάνω φωτογραφία με τον υπουργό Παπαστεργίου και τον τέως, τον Μιχαλάκη…
… «Στέγνωσε πάλι το πρόσωπό σου, φεύγοντας έχασες ό, τι ήτανε δικό σου. Σβήνεις τα φώτα σαν την αλήθεια, να μη με βρίσκεις όταν ψάχνεις για βοήθεια…»…
… «Τι ώρα είναι δε θα ρωτήσω κι αν θα σε χάσω δε θα μιλήσω. Αυτή την ώρα θέλω να κλέψω και στων ματιών σου το έργο να παίξω…»…
Αγαπημένη μου… Όπως έλεγε και ο Αλβίν Τόφλερ «η αλλαγή δεν είναι γραμμική και μπορεί να πηγαίνει πίσω, μπροστά ή πλαγίως»…