Πόσο ωραία θα έντυνε μουσικά την παραπάνω φωτογραφία όπου διακρίνονται ο Κώστας ο Κρεμμύδας και ο Στέφανος ο Βαβύλης το άσμα των μετεφηβικών μας χρόνων του Διονύση του Σχοινά και οι αλησμόνητοι στίχοι του «το δαχτυλίδι που `χες δει και σ’ άρεσε κατάφερα να σου το αγοράσω. Δεν πίστευες στα μάτια σου, μα στο `χα πει στο δάχτυλό σου πως θα το περάσω. Αν μ’ αγαπάς, να το φοράς παντοτινά για να θυμάσαι κάθε στιγμή, στο Δ.Σ. Τρικκαίων…»…
Αν ο Θανάσης ο Βαβύλης, ο σπουδαίος-αλλά αδικημένος από την ίδια την ιστορία-αυτοδιοικητικός άνδρας της πόλεως και επαρχίας ταύτης δεν ήταν τόσο ελεύθερο πνεύμα και παρέμενε δεμένος με τα «κομματικά δεσμά» του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν την 4ετία της «πρώτης φοράς Αριστερά» σίγουρα υπουργός, σαν τον Σκουρλέτη, σαν τον Δρίτσα, σαν τον Φίλη και άλλους συντρόφους της γενιάς του…
Η ιστορία έγραψε όμως και πάει και τελείωσε. Κι ο Θανάσης ο Βαβύλης μπορεί να μην έγινε υπουργός ή δήμαρχος, όπως δικαιούταν, και να είδε απλά τις ιδέες του να τις εφαρμόζουν δεξιοί, όπως ο Ταμήλος και ο Παπαστεργίου, ωστόσο υπάρχει ελπίς ένας Βαβύλης, ο νεότερος, ο Στέφανος, να αλλάξει αυτόν τον ρου της ιστορίας και να δικαιώσει και τις ιδέες του πατρός του…
Παρά το νεαρό της ηλικίας του-είναι μόλις 28 ετών-ο Στέφανος Βαβύλης είναι ο πιο δραστήριος σύμβουλος της αντιπολίτευσης στο Δήμο Τρικκαίων και μάλιστα πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό του του «αύριο»…
Γίνονται συζητήσεις-είναι πολύ μεγάλη η κουβέντα-και δεν είναι καθόλου απίθανο ο Βαβύλης junior να αποδεχθεί την πρόκληση και να βγει μπροστά και να διεκδικήσει ο ίδιος τη δημαρχία… Αρκεί να υπάρχουν εγγυήσεις για συστράτευση…
Αυτά και άλλα πολλά, συζήταγε με τον Κώστα τον Κρεμμύδα, απερχόμενο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος πολύ θα ήθελε να δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής-λέω εγώ τώρα- στον μικρό και φερέλπιδα Στέφανο… Αξίζει και το αξίζει!!!…
Αγαπημένη μου… «Δεν θα μας έβλεπε κανείς. Μα κιόλας είχαμεν εξαφθεί τόσο πολύ» που θα ‘λεγε και ο Καβάφης…