… Την δική μας την θέα κοιτούν αγκαλιά (Σακκάς, Μπλουγούρας, Λιούλιος, κλπ.), το γραφείο ο ένας με άλλον μοιράστηκε, να καλύψουν κενά τους με λόγια, φιλιά…
… Μα το σώμα τους κοίτα αλλού δεν στεγάστηκε τους έχει λείψει και ο πόνος τους πνίγει θηλιά!!!…
Νομίζω ότι οι στίχοι του άσματος της Κατερίνας της Λιόλιου αρκεί για να περιγράψουν έτσι απλά την παραπάνω φωτογραφία όπου διακρίνεται ο Παπαστεργίου αγκαλιά με δυο από τα αγαπημένα του παιδιά, τον Ζιώγα και τη Νάτσινα…
Και οι τρεις… εκτός Δημαρχείου!!!… Το δικό τους το σπίτι σε άλλους νοικιάστηκε…
Αγαπημένη μου… Και έμπαιναν δυο ξένοι άλλοι στο Δημαρχείο, δάκρυα με πήραν πάλι…