… όσο πονάει η καρδιά σου δε φεύγω από κοντά σου!!!… Όσο θα κλαις για ‘κείνον (… Μητσοτάκη) μόνη σου δε σ’ αφήνω, δε φεύγω από κοντά σου…
Το τριήμερο που μας πέρασε σημαδεύτηκε από… φασολάδες, λαγάνες, χαλβάδες, ελιές, τουρσιά και το… «κόψιμο» της Αννούλας της Μισέλ της Ασημακοπούλου…
Πληγωμένος και πικραμένος σφόδρα ο άνθρωπός της στα Τρίκαλα, ο άνθρωπος στο στέρνο του οποίου ακούμπησε πέρσι τέτοιες μέρες η Αννούλα η Μισέλ όταν έχασε το νονό της, τον Βασιλέα Κωνσταντίνο (… θυμηθείτε πως βρήκε γλυκιά παρηγορία στην αγκαλιά του Ιωάννη του Κουτσονάσιου του ιατρού ΕΔΩ)…
Ο Ιωάννης ήταν και ο πρώτος άνθρωπος που τη πήρε τηλέφωνο λίαν πρωίαν της Παρασκευής όταν και έγινε γνωστό το κόψιμο…
«Αννούλα» της είπε «δε φεύγω από κοντά σου, όσο πονάει η καρδιά σου δε φεύγω από κοντά σου… Όσο θα κλαις για ‘κείνον (… τον Μητσοτάκη) μόνη σου δε σ’ αφήνω…»…
Και συνέχισε εξίσου ποιητικά, σχεδόν σπαρακτικά: «… Αννούλα, τη νύχτα που ζυγώνει δε θα σ‘ αφήσω μόνη, το χέρι θα κρατήσω γλυκά να σε κοιμίσω, κι όπως η νύχτα πέφτει μεσ’ το μυαλό μου φέγγει τα χρόνια που περάσαν και δεν ξανάρθαν»…
Αγαπημένη μου… Εμείς είμαστε οι μουσικοί… όσο κρατάει η μουσική!