“Αντίσταση στον σχεδιαζόμενο πνευματικό γενιτσαρισμό”

Κωνσταντίνος Ι. Αντωνόπουλος, θεολόγος M.Th.

Αυτές τις μέρες εορτάζουμε το μεγάλο γεγονός, που άλλαξε την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Οικουμένης, δηλαδή την Ενανθρώπηση του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού. Σήμερα όμως, βρίσκει o Χριστός κατάλυμα στο πνευματικό πανδοχείο του Γένους μας, που είναι το Ελληνικό σχολείο;

Δυστυχώς εδώ και χρόνια ορισμένοι  αντιλαμβάνονται τη δυνατότητα που πήραν από τον λαό να κυβερνήσουν, ως ευκαιρία να εφαρμόσουν και να επιβάλουν την ιδεολογία τους, υποσκάπτοντας και αποδομώντας την πίστη, την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου. Στα σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, όλα γενικά τα εγχειρίδια δεν βοηθούν τους μαθητές μέσα από το υλικό τους να προσεγγίσουν το μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως. Ακόμα και στα βιβλία- φακέλους του νέου μαθήματος των Θρησκευτικών δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αναφορά στη Γέννηση του Κυρίου.

Τα προβλεπόμενα στη διδακτέα ύλη για τους μαθητές της Γ΄ τάξης (ενότητα 4)  και Δ΄ τάξης Δημοτικού, περιλαμβάνουν και μέρος αυτών  που αναφέρει το Κοράνι για τη Γέννηση του Κυρίου και για την  Υπεραγία Θεοτόκο (Κοράνι σούρα 19, 33-34).  Το Κοράνι όμως, κεφ. Δ, στιχ. 171  γράφει και άλλα τα οποία δεν παρατίθενται όπως ότι  «Ο Χριστός Ιησούς, ο γιός της Μαριάμ, δεν είναι περισσότερο από Απόστολος του Θεού» και στο κεφ. Ε, στιχ. 75 γράφει «Βλασφημούν όποιοι λένε ότι ‘’Ο Θεός είναι ο Χριστός ο γιός της Μαριάμ’’».  Τι συμπέρασμα βγάζει ο ανήλικος μαθητής με τέτοιες αναφορές και συνδιδασκαλίες της ορθοδόξου πίστεως με διάφορα θρησκεύματα και πόσο κινδυνεύει να διασαλευθεί η πίστη του ;

Όπως δεν μπορούν να διδάσκονται τα παιδιά  μαζί με την ελληνική γλώσσα και άλλες δύο έως επτά ξένες γλώσσες το ίδιο πρέπει να ισχύσει και εδώ. Αυτό που όμως στην ουσία επιδιώκεται, με το νέο πολυθρησκειακό  Πρόγραμμα, είναι ένας θρησκευτικός γενιτσαρισμός σε βάρος των ορθοδόξων μαθητών και ο εμποτισμός τους με το δηλητήριο του θρησκευτικού συγκρητισμού και της θρησκευτικής σύγχυσης.

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ) δεν είναι αντίθετη με τη διδασκαλία των θρησκειών στο ελληνικό σχολείο σε ηλικιακό και πνευματικό στάδιο, που μπορεί αυτές να γίνουν κατανοητές από τους μαθητές, χωρίς τον κίνδυνο της σύγχυσης. Ωστόσο, υποστηρίζει ότι θα πρέπει να υπάρχει ξεκάθαρη διάκριση ανάμεσα στη βιωματική διδασκαλία της χριστιανικής πίστης από τη μια και στην πληροφόρηση των μαθητών, γενικά, για το θρησκευτικό φαινόμενο και την ιστορία των θρησκειών από την άλλη. Απαραίτητη και απαραβίαστη προϋπόθεση επίσης για τη διδασκαλία των θρησκειών θεωρεί ότι είναι η μεθοδική εξέταση και έρευνα κάθε θρησκείας ξεχωριστά και όχι όλων μαζί στην κάθε ώρα διδασκαλίας, με τη μορφή του θρησκευτικού συγκρητισμού.

Σύμφωνα με ψήφισμα της Ολομέλειας των Συλλόγων Θεολόγων Ελλάδος προς τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για το μάθημα των Θρησκευτικών είναι  άστοχη, μεταξύ άλλων, “η βασική επιδίωξη του Προγράμματος “να χειραφετήσει το μαθητή από ό, τι ονομάζεται “πρόσδεση στο παρελθόν» (ΠΣ, σελ. 21) και «να οικοδομήσει λογικά τη θρησκευτική αγωγή των παιδιών και των εφήβων» (ΠΣ, σελ. 21), φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζει τον Χριστό “ως δάσκαλο, συνοδοιπόρο και οδηγό” (ΠΣ, σελ. 48) και ταυτόχρονα να Τον παραλληλίζει ισότιμα και ισάξια με τους “μεγάλους δασκάλους θρησκειών του κόσμου: Μωάμεθ, Κομφούκιο και Βούδα” (ΠΣ, σελ. 48), αποδομώντας Τον ως Θεάνθρωπο στη συνείδηση των μαθητών· ή φτάνοντας επίσης στο σημείο να καταγράφει ως Αγίους ανθρώπους, μεταξύ άλλων, το “Βούδα, Κομφούκιο, Μωάμεθ, Βισνού (Κρίσνα), Δαλάι Λάμα, Γκάντι και πολλά άλλα πρόσωπα, ιστορικά και μυθικά”, (ΠΣ, σελ. 57).”

Το βασικό πρόβλημα των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι η αντιεπιστημονική και αντιθεολογική μείξη των θρησκειών με τον Χριστιανισμό και η διδασκαλία τους με τρόπο που να καταλύονται οι ταυτότητες, οι ιδιαιτερότητες και οι διαφορές τους και να συγχέονται οι αλήθειες τους. Αυτή η βασική φιλοσοφία του συγκρητισμού των νέων βιβλίων (φακέλων) των Θρησκευτικών, όχι μόνο απαξιώνει την αλήθεια, βασική και απαραίτητη παράμετρο της αληθινής παιδείας, αλλά συγχρόνως προετοιμάζει τις ανυποψίαστες παιδικές συνειδήσεις να αποδεχθούν την πλάνη  ότι όλες οι θρησκείες είναι λίγο-πολύ το ίδιο.

Χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση και αντίσταση όλων των πνευματικών παραγόντων του τόπου μας απέναντι στον σχεδιαζόμενο πνευματικό γενιτσαρισμό. Η αντίστασή μας  με μαζικές  διαμαρτυρίες  είναι το μόνο μέσο για να καταλάβουν όσοι απεργάζονται αυτό το καταστροφικό ολίσθημα σε βάρος της πνευματικής φυσιογνωμίας του τόπου μας, ότι ο μη σεβασμός στη διαφορετικότητα της πλειονοψηφίας του λαού, δεν μπορεί στην εποχή μας να επικρατήσει. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τον Νόμο, το Σύνταγμα, και τις Διεθνείς Συμβάσεις.

 

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;