Μπακογιάννης: Στο Δημοτικό ανακάλυψα πως ήμουν βαριά δυσλεκτικός -Η δυσλεξία δεν είναι αρρώστια, είναι συνθήκη (iefimerida )
Κατ. Παπακώστα: Η κυβέρνηση θέτει ως πρώτη προτεραιότητα της την στήριξη στους πιο αδύναμους (τοπικός τύπος).
Αλήθεια κε Μπακογιάννη μου; Και πως συνυπήρξατε με αυτήν τη συνθήκη; Προφανώς η οικογένειά σας επιμελήθηκε και καλά έκανε να μπορείτε να ζείτε με τη δυσλεξία. Οι υπόλοιπες ελληνικές οικογένειες που ανακαλύπτουν το πρόβλημα στις λειψές έστω υποδομές της πολιτείας πως βοηθούνται; Έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στην ιδιωτική υποστήριξη; Κάποιες το κάνουν. Οι περισσότεροι όμως περιμένουν από την πολιτεία και το δημόσιο σχολείο (που έχει υποχρέωση κατά το ΣΥΝΤΑΓΜΑ) να υποστηρίξει τα παιδιά τους. Η πολιτεία όμως πονηρά σκεπτόμενη μερίμνησε και για ιδιωτική «παράλληλη» στήριξη εντός του δημόσιου σχολείου. Γιατί άραγε;
Γιατί ακόμη σε σχολεία που έχουν προγράμματα Ειδικής Αγωγής (Τμήματα ΄Ενταξης) δεν έχει έλθει το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό; Παιδιά με ιδιαίτερες δυσκολίες μάθησης περιμένουν το φυσικό τους δάσκαλο, τον φιλόλογο, τον μαθηματικό, τον φυσικό. Γονείς που εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους στο δημόσιο σχολείο, που πίστεψαν και είδαν τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εκπαιδευτικών γενικής παιδείας και ειδικής αγωγής (εν μέσω πανδημίας και τηλεκπαίδευσης) μένουν αβοήθητοι; Δεν είναι παράβαση καθήκοντος εκ μέρους της πολιτείας να δημιουργούνται οργανικές θέσεις και να μένουν κενές; Οι εκπαιδευτικοί κατάφεραν, ειδικά στις μικρές κοινωνίες, να βγάλουν από τη γκρίζα «ζώνη» την καχυποψία και ανασφάλεια των γονέων για τον «στιγματισμό» των παιδιών τους, να αγκαλιάσουν τα παιδιά με τις ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες, να δημιουργήσουν τμήματα ώστε αυτοί/ες οι μαθητές και μαθήτριες να μην βρίσκονται στο εκπαιδευτικό περιθώριο. Περιμένουν ακόμη τους φυσικούς τους δασκάλους.
Αλήθεια κα Βουλευτή. Αυτή είναι η στήριξη στους πλέον αδυνάτους; Εν μέσω πανδημίας να συμπτύσσονται τμήματα ώστε να δημιουργηθούν τάξεις με 27 μαθητές; Μαθητές και μαθήτριες ο ένας πάνω στον άλλο και όποιος αντέξει; Βέβαια θα μπορούσαν να δοκιμάσουν την τύχη τους εκτός του δημοσίου συστήματος παιδείας. Αλλά φευ δεν μπορούν όλοι να γευθούν το «παντεσπάνι» της Αντουανέτας! Μια κοινωνία που προσπαθεί να ορθοποδήσει από την πανδημία και τις αλλοπρόσαλλες πολιτικές της πολιτείας. Που προσπαθεί να ξαναβρεί τον χαμένο εκπαιδευτικό βηματισμό σε ασφαλείς τάξεις και εσείς (προφανώς όχι προσωπικά) μας έχετε αναλώσιμους; Μπορείτε να φανταστείτε πως σε τμήμα 27 μαθητών/τριων που συνυπάρχουν και μαθητές με ιδιαίτερες μαθησιακές δυσκολίες τι μάθημα μπορεί να πραγματοποιηθεί; Είναι σχολείο της αριστείας αυτό;
Γιατί δεν αφήνετε τα σχολεία να λειτουργήσουν με ασφάλεια; Ειδικά όταν δεν ζητούμε επιπλέον εκπαιδευτικό προσωπικό. Τα οργανικά και λειτουργικά κενά των σχολείων είναι καλυμμένα. Γνωρίζατε επίσης από το τέλος Σεπτεμβρίου το μαθητικό δυναμικό των σχολείων. Δεν κρύψαμε κάτι. Εξάλλου πώς να το κρύψουμε όταν με αποφάσεις της πολιτείας τον προηγούμενο χρόνο είχαμε τμήματα με όριο μαθητών κατώτερο των 27, λόγω ειδικών εκπαιδευτικών συνθηκών, τμήματα που λειτούργησαν με επάρκεια και χωρίς απώλειες από τον covid19.
Την συνδρομή σας επιζητούμε και όχι την πυγμή σας. Κε Δήμαρχε, κα Βουλευτή, αναμένουμε την υποστήριξή σας, και τον ενδιαφέρον σας, όπως κάνατε και στον νομό μας για τα Πειραματικά Σχολεία. Εμείς δεν έχουμε παιδιά ενός κατώτερου θεού.
Περιμένουμε την έμπρακτη τοποθέτηση και βοήθειά σας για να κάνουμε απερίσπαστοι μάθημα.
Βασίλειος Παππάς – δ/ντης Γυμνασίου