ΚΥΡΙΑΚΗ
ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Μάρκ. 1, 1-8
Του Μητροπολίτου πρ. Αυλώνος Χριστοδούλου
«Ἀρχή τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ» (Μάρκ. 1, 1).
Ὁ εὐαγγελιστής Μάρκος μέ τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, πού εἶναι «ἡ ἀρχή τοῦ χαρμόσυνου μηνύματος γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό», ἀρχίζει νά γράφει μιά διήγηση καί μιά περιγραφή, πού ἀφορᾶ στό πρόσωπο καί στό ἔργο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ πού σαρκώθηκε γιά τή σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὡς ἄνθρωπος, λοιπόν, ὁ Χριστός ἦρθε νά διδάξει, νά φωτίσει καί νά ἀνυψώσει τόν ἄνθρωπο πρός τό Θεό. Τόν μεταπτωτικό, βέβαια, ἄνθρωπο πού πόθησε τή σωτηρία. Σέ αὐτόν τόν ἄνθρωπο εἶχε ἀπευθυνθεῖ τό κήρυγμα τῶν Προφητῶν, ἀπό τόν ἀρχαιότερο, τό μέγα προφήτη, τό Μωϋσῆ (Ὠσηέ 12, 14) μέχρι καί τόν τελευταῖο, Ἰωάννη τόν Πρόδρομο καί Βαπτιστή.
Τό κήρυγμα τοῦ Προδρόμου μᾶς θυμίζει ἡ προφητεία τοῦ Ἠσαΐα πού ἀκούσθηκε στή σημερινή περικοπή: «Ἑτοιμάστε τό δρόμο γιά τόν Κύριο, κάνετε ἴσια τά μονοπάτια νά περάσει» (Ἠσ. 40, 3). Αὐτή ἡ «ἑτοιμασία» δέν ἔχει καμμιά σχέση μέ τίς παρόμοιες τῆς ἀρχαιότητας καί τοῦ Βυζαντίου. Αὐτή ἡ «ἑτοιμασία» ἔχει σχέση μέ τήν ἀνθρώπινη ψυχή, γιατί, ἄν ὁ δρόμος της εἶναι δύσβατος καί τά χάσματα, πού δημιουργοῦν τά πάθη της, εἶναι μεγάλα, τότε ἄς φροντίσει ὁ καθένας νά τά γεφυρώσει «ἐν Χριστῷ».
Ἕνα νέο ἔτος μᾶς δίνει τή δυνατότητα γιά τήν «ἑτοιμασία» τῆς ψυχῆς, ὥστε νά βιώσει ὀντολογικά τίς εὐαγγελικές ἀλήθειες. Τό πρῶτο βῆμα αὐτῆς τῆς «ἑτοιμασίας» μᾶς τό θυμίζει ἡ σημερινή περικοπή, τονίζοντας πώς ὁ Τίμιος Πρόδρομος «κήρυττε νά μετανοήσουν οἱ ἄνθρωποι». Γιατί, ἄν δέ μετανοήσει εἰλικρινά καί δέν ἐξομολογηθεί ὁ ἄνθρωπος, εἶναι ἀδύνατο νά γίνει ἡ ψυχή του θρόνος τοῦ Χριστοῦ.
Τό κήρυγμα τοῦ Προδρόμου ἔφερε τό προσδοκώμενο ἀποτέλεσμα. Ἄναψε τόν πόθο τῆς μετάνοιας στίς ψυχές «καί πήγαιναν σ’ αὐτόν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἰουδαίας καί οἱ Ἱεροσολυμίτες καί τούς βάφτιζε ὅλους στόν Ἰορδάνη ποταμό, καθώς ὁμολογοῦσαν φανερά τίς ἁμαρτίες τους».
Ὁ Ἰορδάνης ἔγινε ἡ πρώτη κολυμβήθρα τῶν ἀνθρώπινων ἁμαρτιῶν. Στόν Ἰορδάνη βαπτίσθηκε καί ὁ ἀναμάρτητος Κύριος, δείχνοντας ἔτσι πώς καί ὁ Ἴδιος ἐκπλήρωσε ὅ,τι προέβλεπε τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 3, 15) ἀφενός, καί ἀφετέρου πώς μόνο μέ τή μετάνοια καί τό βάπτισμα ὁ ἄνθρωπος κερδίζει τό χαμένο παράδεισο, μέ τό νά γίνει νέος οἰκιστής του.
Ἡ ἀρχή τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος εἶναι ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγηση καί χαρά στον πού βιώνει αὐτές τίς ἀλήθειες τῆς πίστης μας μέ τήν καρδιά του. Μιά καινούργια χρονιά εἶναι μιά νέα ἀρχή γιά τήν πολιτογράφηση τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μέ τά μυστήρια, στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἄν μέχρι σήμερα ὁ ἄνθρωπος κώφευε στή φωνή τοῦ Κυρίου, εἶναι καιρός μέ τήν ἀνατολή τοῦ νέου ἔτους, χωρίς ἀναβολή, μέ νέα ζωή, τήν ὁποία θά κυβερνᾶ Ἐκεῖνος ἀπό τό θρόνο τῶν ἀνθρώπινων καρδιῶν, νά πορεύεται τό δρόμο τῆς ζωῆς του.