Του Αποστόλη Β.Παππά
Δημοτικού Συμβούλου
Δήμου Τρικκαίων.
Εξεμάνη ο κ. Τσίπρας με την δήλωση του κ. Μητσοτάκη στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στις ευρωπαϊκές κοινότητες, χαρακτηρίζοντας τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως σκοτεινό διάλειμμα. Εντάξει, μπορεί να είναι σκληρός ο χαρακτηρισμός. Δεν τον υιοθετώ. Ίσως ο πλέον δόκιμος όρος να είναι ατυχής διακυβέρνηση. Απαντώντας ο κ. Τσίπρας από το βήμα της Βουλής είπε. ‘’Σκοτεινό διάλειμμα η διάσωση της χώρας από τη χρεοκοπία που την οδήγησε η ΝΔ; Σκοτεινό διάλειμμα η έξοδος από τα μνημόνια μετά από 8 χρόνια; Σκοτεινό διάλειμμα η ρύθμιση του χρέους που μας κρατά σήμερα στην πανδημία; Σκοτεινό διάλειμμα τα 37 δις που βρήκαν στα δημόσια ταμεία, το μαξιλάρι στο οποίο κοιμάται σήμερα ήσυχος;’’
Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Για τη χρεωκοπία της χώρας δεν ευθύνεται μόνον η Ν.Δ. Γενικώτερα, δεν ευθύνονται μόνον τα κυβερνώντα κόμματα. Εν πολλοίς ευθύνονται και οι αντιπολιτεύσεις. Με τις μαξιμαλιστικές τους θέσεις ακυρώνουν πολλές φορές κάθε προσπάθεια που γίνεται να μπει σε μια ευστάθεια το σύστημα, καθώς υιοθετούν τις πλέον ακραίες διεκδικήσεις. Κλασσική περίπτωση, ο νόμος Γιαννίτση για το ασφαλιστικό. Ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες. Και πολλά άλλα, όπως η προσπάθεια εξυγίανσης ζημιογόνων κρατικών επιχειρήσεων μέσω της ιδιωτικοποίησης. Είδαμε και αποείδαμε να ξεφορτωθούμε την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, η οποία παρότι χρέωνε το Δημόσιο με 350 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, η τότε αντιπολίτευση συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για ξεπούλημα. Στα κάγκελα. Ο κατάλογος μακρύς. Συνεπώς, όλα τα κόμματα είναι συνυπεύθυνα για τη χρεωκοπία της χώρας. Τα κυβερνητικά περισσότερο. Θα συμφωνήσω. Αθώες περιστερές όμως δεν υπάρχουν.
Πάμε παρακάτω. Σκοτεινό διάλειμμα η έξοδος από τα μνημόνια μετά από 8 χρόνια και η ρύθμιση του χρέους που μας κρατά σήμερα στη πανδημία, αναρωτιέται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Του διαφεύγει κάτι όμως του κ. Τσίπρα. Τα μνημόνια δεν καταργήθηκαν με ένα νόμο και ένα άρθρο, όπως διατείνονταν προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Τουναντίον. Η ανερμάτιστη πολιτική του α΄εξαμήνου του 2015 μας οδήγησε σ΄ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο ύψους 85 δις ευρώ, που συνοδεύθηκε με ένα επώδυνο πακέτο μέτρων. Δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες. Απλώς, για την ιστορία αναφέρω, ότι το email Χαρδούβελη που προέβλεπε μέτρα ύψους 1,5 δις ευρώ ικανοποιούσε τους δανειστές και η χώρα θα είχε βγει από τα μνημόνια το 2015. Όμως ο ‘’ επαναστατικός οίστρος’’ που είχε καταλάβει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν άφηνε χώρο στην πολιτική λογική. Χάθηκαν τρία χρόνια. Από μέτρα δε, πολλαπλάσια του email Χαρδούβελη.
Είπε και κάτι άλλο ο κ. Τσίπρας. Σώσαμε τη χώρα. Πως επετεύχθη όμως η διάσωση; Μετά από ένα ανόητο δημοψήφισμα, το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ ύστερα από ένα 17ωρο πρέσινγκ της κ. Μέρκελ και του κ. Ολάντ προς τον κ. Τσίπρα. Η χώρα διεσώθη χάρη στην πλάτη που έβαλαν τότε η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ. Χωρίς τις ψήφους αυτών πηγαίναμε ντουγρού για GREXIT. Το τι θα επακολουθούσε ενός GREXIT, ας μη το σχολιάσουμε. Από διαρροές μάθαμε, ότι σε κάτ’ ιδίαν συζητήσεις ο κ. Τσίπρας μίλησε για Γουδί σε περίπτωση που αποχαιρετούσαμε την Ευρωζώνη. Εν απλοίς λόγοις, θα γινόταν της κολάσεως. Οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνθηκαν, και ο ‘’ αρχιτέκτονας’’ της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ κατά το α΄εξάμηνο του 2015 κ. Γιάνης Βαρουφάκης με ένα ν, αποπέμφθηκε. Αισθάνεται άραγε υπερήφανος ο κ. Τσίπρας για όλα αυτά; Τα θεωρεί επιτυχίες; Στο τέλος ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στο περίφημο μαξιλάρι των 37 δις ευρώ που άφησε ‘’ προίκα’’ ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ. Επειδή πολύς λόγος γίνεται για αυτά τα 37 δις ας δούμε λίγο αναλυτικά περί τίνος πρόκειται, γιατί σε πολλούς έχει δημιουργηθεί η εσφαλμένη εντύπωση, ότι αυτά υπάρχουν κλειδωμένα σε κάποιο συρτάρι και μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε κατά το δοκούν. Θα το πω πολύ απλά, για να γίνει κατανοητό και από τον πλέον αμύητο. Όταν τον Αύγουστο του 2018 βγήκαμε από το τρίτο μνημόνιο, η έξοδος αυτή συνοδεύθηκε με μια συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και των θεσμών. Να σχηματισθεί ένα αποθεματικό, ούτως ώστε σε περίπτωση που ο δανεισμός της χώρας μας από τις αγορές ήταν απαγορευτικός λόγων υψηλών επιτοκίων, να μπορεί να αντλεί από αυτό το αποθεματικό για να ικανοποιεί τις δανειακές της υποχρεώσεις.
Το αποθεματικό αυτό αποτελείται από δυο κομμάτια. Το ένα ύψους 16 δις ευρώ είναι χρήματα του ESM από το υπόλοιπο του δανείου των 85 δις ευρώ, και για να εκταμιευθούν χρειάζεται η έγκριση του.
Το δεύτερο, ύψους 21 δις ευρώ αποτελείται από τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία, Δήμοι, Περιφέρειες κλπ τα οποία υποχρεώθηκαν να τα καταθέσουν στην Τράπεζα της Ελλάδος, και από τα οποία μπορεί να δανεισθεί το Δημόσιο μέσω της μεθόδου του βραχυχρόνιου δανεισμού-repos χωρίς να χρειάζεται έγκριση του ESM. Τα χρήματα αυτά δεν είναι δανεικά και αγύριστα. Θα πρέπει κάποια στιγμή να επιστραφούν και μάλιστα γρήγορα. Για τον εξής απλό λόγο. Η ύπαρξη αυτού του αποθεματικού των 37 δις έκανε τις αγορές να ξεθαρέψουν, και αυτό με τη σειρά του να οδηγήσει στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων. Εάν αυτό απομειωθεί υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει ανησυχία στις αγορές με συνέπεια να υπάρξει νέα κλιμάκωση των επιτοκίων. Αυτή είναι χονδρικά η ιστορία με το μαξιλάρι των 37 δις. Σε καμμιά περίπτωση δεν είναι χρήματα που προήλθαν από κρατικές αποταμιεύσεις και λιμνάζουν στο δημόσιο θησαυροφυλάκιο, οπότε μπορούμε να τα διαχειριστούμε όπως και όποτε γουστάρουμε, καθώς σε πολλούς αυτή η εντύπωση υπάρχει. Δεν είναι οικονομίες από τον ιδρώτα του ΣΥΡΙΖΑ.Εδώ όμως υπάρχει και ένα μεγάλο πλην το οποίο αποσιωπάται. Εάν τα ταμειακά τους διαθέσιμα δεν ήταν υποχρεωμένοι οι φορείς του Δημοσίου να τα καταθέτουν στην Τράπεζα της Ελλάδας για να μπορούν να ικανοποιηθούν οι δανειακές ανάγκες του Δημοσίου, αλλά στις εμπορικές τράπεζες, θα μπορούσαν να διοχετευθούν μέσω δανεισμού σε επιχειρηματικές πρωτοβουλίες. Ουσιαστικά, αυτά τα 21 δις αποστερούνται από την πραγματική οικονομία και παραμένουν αδρανοποιημένα για να μπορεί να εξυπηρετηθεί το Δημόσιο. Είναι το τίμημα αυτής της ιστορίας
Αυτά, για την αποκατάσταση της αλήθειας.