Αύξηση Ουρικού οξέος: Πού οφείλεται; Τί προκαλεί;

Άρθρο της μικροβιολόγου-βιοπαθολόγου Βανέσας Μηλιώνη.

 

Αναλυτικά:

“Το ουρικό οξύ είναι προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών. Εφόσον η συγκέντρωση Η+  είναι φυσιολογική το ουρικό οξύ είναι ιοντισμένο και βρίσκεται στο πλάσμα ως ουρικό νάτριο. Υπό φυσιολογικές συνθήκες το ουρικό οξύ αποβάλλεται από τον οργανισμό, σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, ο μηχανισμός αποβολής του ουρικού οξέος δεν λειτουργεί σωστά με αποτέλεσμα τα επίπεδά του στο αίμα να αυξάνονται. Η παρουσία υψηλής συγκέντρωσης ουρικού οξέος και ουρικού νατρίου είναι γνωστή ως υπερουριχαιμία.

Η υπερουριχαιμία μπορεί να οφείλεται :

– σε αυξημένη βιοσύνθεση πουρινών

– σε αύξηση του ρυθμού μετατροπής των νουκλεοτιδίων, όπως σε περίπτωση καρκίνου, καταστροφή ιστών λόγω ασιτίας

– μειωμένη νεφρική απέκκριση

Τί προκαλεί;

Η υπερουριχαιμία αυξάνει τον κίνδυνο για ουρική αρθρίτιδα. Δεν εμφανίζουν όμως όλα τα άτομα με υπερουριχαιμία ουρική αρθρίτιδα. Αντιθέτως όλοι οι ασθενείς με επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας έχουν διαλείπουσα ή μόνιμη αύξηση του ουρικού οξέος στο αίμα. Οι κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας οφείλονται στην εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού νατρίου οι οποίοι προκαλούν ουρική αρθρίτιδα. Συνηθισμένη επιπλοκή της υπερουριχαιμίας είναι και η νεφρική νόσος. Κρύσταλλοι ουρικού νατρίου εναποτίθενται στο νεφρικό παρέγχυμα ή στις ουροφόρες οδούς και ευθύνονται για το 5-10% των ουρολίθων. Η κατάσταση αυτή παρατηρείται σε περιπτώσεις χρόνιας υπερουριχαιμίας.

Κύρια αίτια υπερουριχαιμίας:

• Γενετικοί προδιαθεσικοί παράγοντες
• Υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος και τροφών πλούσιων σε πουρίνες όπως τομάτα, καφεϊνούχα αναψυκτικά, αντσούγιες, λαχανικά, σπανάκι, σπαράγγια, μανιτάρια, κρέας, συκώτι, σάλτσες, μαγιά.
• Νεφρική βλάβη, όπου συνυπάρχει αύξηση ουρίας και κρεατινίνης
• Προεκλαμψία
• Αύξηση καταβολισμού πουρινών όπως σε λευχαιμία, αιμολυτική αναιμία, ακτινοθεραπεία
• Ασιτία

 

Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση της υπερουριχαιμίας.

Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης αλλά σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας”.

 Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;