Ο αγαπημένος ανά την Ελλάδα και τον… απόδημο Ελληνισμό, ο θρύλος των βραβευμένων σεφ, ο μάγειρας του κάμπου και δικό μας Τρικαλινό παιδί, ο Antonis o Cooken μας παρουσιάζει σε… παγκόσμια πρώτη τη συνταγή της δικιάς μας, της παραδοσιακής, της original, γαλατόπιτας.
Ο άνθρωπος δεν μαγειρεύει, την ψυχή του μας ανοίγει στο trikalavoice.gr και μας λέει: “Αχ τσονάκια υπάρχουν στιγμές που περνάω διάφορα και μου λείπει η μανούλα μου, η αγκαλιά της, τα μειλίχια λόγια της, το χάδι της και η προσμονή της! Αφού να σκεφτείτε ακόμα και τώρα που μεγάλωσα όταν πάω στο σπίτι στα Τρίκαλα με προσμένει στη πόρτα να γυρίσω απο την νυχτερινή έξοδο της διασκέδασης για να δει πως επέστρεψα καλά! Γιατί η καρδούλα της μάνας πάντα σε μια πόρτα στέκεται και καρδιοχτυπά μέχρι το κλειδί να ακουστεί και ανοίγοντάς την να δει το παιδί της να ξεπροβάλλει για να ησυχάσει. Μετά όταν μάθει ότι όλα είναι καλά θα ερχόταν για την καληνύχτα στο κρεβατάκι εκείνο που μικρός και έφηβος κοιμόμουν και συνεχίζω να κοιμάμαι μιας και το διατηρεί άθικτο όλο το δωμάτιο και πάντα με καθαρά κλινοσκεπάσματα λες και σε περιμένουν και αυτά να τα τιμήσεις με την παρουσία σου! Όλα για μένα στο πατρικό μου σπίτι είναι ίδια ακόμα και αν η μανούλα δεν μπορεί πλέον να ανεβεί την ξύλινη σκάλα. Ακουγόταν το βάδισμα της κάθε φορά που την ανέβαινε αλλά τώρα που δεν μπορεί πάω εγώ να την αγκαλιάσω, να την φιλήσω και να μου χαιδέψει σταυρώνοντας το κεφαλάκι μου για να έχω ένα ήρεμο ύπνο. Πόσο συγκινητικό είναι αυτό το σταύρωμα που μέχρι και στον ύπνο η μανούλα μας θέλει εκεί που δεν μπορεί η ίδια να μας προσέχει να το κάνει ο Χριστούλης με την ευλογία του!
Την επόμενη μέρα λοιπόν που βρέθηκα στα Τρίκαλα την ρώτησα: “Μανούλα να σου φτιάξω σήμερα μια πίτα για να την χαρείς;” Μου λέει: “Όχι παιδήμ να μην φτιάξεις για μένα τίποτα τώρα και κουραστείς!” “Τι λες βρε μαμά που θα κουραστώ θα σου φτιάξω εγώ μια πίτα για να μου πεις και την γνώμη σου” της είπα για να δεχθεί πιο εύκολα ότι δεν θα με βάλει σε κόπο!!!
Κάθισα πήρα τα υλικά και την έφτιαξα με πολύ μεράκι και με το που βγήκε ζεστή, ζεστή, την έκοψα και της πρόσφερα ένα κομμάτι, το καλύτερο! Μα σαν την είδε την πίτα η μανούλα άρχισε να δακρύζει και την κοίταζε ξανά και ξανά, καλά απο εδώ και απο εκεί με τόσο πρόσοχη που μ’έκανε να σκεφτώ “Ωχ τι έκανα τόσο λάθος και το μάτι της μάνας της Αντρομάχους της καλής μαγείρισσας το είδε και δεν της πολυάρεσε;” Έπιασε στα ροζιασμένα αδύνατα γερασμένα χεράκια της το πιατάκι το καλό, βγαλμένο απο την κρυσταλιέρα και πήρε το κομμάτι της πίτας με τόσο προσοχή και το δάγκωσε απαλά και τότε την πήραν περισσότερο τα κλάμματα… “γιατί μανούλα μου κλαις της είπα και εγώ σχεδόν δακρυσμένος, μη ξέροντας τι έκανα και την στεναχώρησα; “Με συγκίνησες γιόκαμ, μου λέει, γιατί έφτιαξες την γαλατόπιτα, προσέχοντας και την λεπτομέρεια, ακριβώς όπως την έφτιαχνα εγώ όταν ήσασταν μικρά παιδιά και μούγκριζες κάθε φορά απο ευχαρίστηση σαν μουσχαράκι σαν την έτρωγες!!!” Άπλωσε τα χεράκια της και με αγκάλιασε με τέτοια γλύκα σαν την γαλατόπιτά της, παρακαταθήκη που γλυκαίνει τον ουρανίσκο μου όπως τότε που μικρός την περίμενα ανυπόμονα, όπως τώρα που μεγάλωσα και πλέον διατηρώ την συνταγή της και πολλές άλλες, ανέπαφες στο πέρασμα των χρόνων! Μάλιστα μου την είχε δώσει για να την μοιραστώ και μαζί σας την συνταγή της γαλατόπιτας της μανούλας μου. Θα την βρείτε στο κανάλι μου τσονάκια μου!!! Γιατί κάθε φορά που την φτιάχνω αυθόρμητα λέω… “αχ βρε μαμά με τις συνταγές σου!!!” Δείτε και φτιάξτε την συνταγή και εσείς”!
Θες να μαθαίνεις πρώτος τα νέα από το TrikalaVoice.gr;
Διαθέσιμο στο Google Play
