Η 8η Μαρτίου αποτελεί αποτελεί ημερομηνία ορόσημο στον διαρκή αγώνα των γυναικών για ισότητα. Με αφορμή την μεγάλη εργατική κινητοποίηση των γυναικών της Νέας Υόρκης το 1857, για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, η ημερομηνία αυτή έγινε σημείο αναφοράς για το παγκόσμιο φεμινιστικό κίνημα. Τα αιτήματα που αναδείχθηκαν από τις πρώτες αυτές κινητοποιήσεις παραμένουν επίκαιρα μέχρι σήμερα. Η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, η καταπολέμηση της εκμετάλλευσης, η ισότητα στην πρόσβαση στην εργασία, είναι μερικά από τα διαχρονικά αιτήματα των έμφυλων κινημάτων, τα οποία παραμένουν ενεργά μέχρι και σήμερα.
Στην Ελλάδα, η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών αποτελεί διαρκές ζητούμενο. Παρά τον πάγια διακηρυγμένο στόχο της Πολιτείας για εδραίωση της ισότητας, η επίτευξη του στόχου στην καθημερινότητα της ζωής δεν είναι δεδομένη. Η οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων ετών επηρέασε το επίπεδο προστασίας των δικαιωμάτων όλων των πολιτών. Για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων, η Ελλάδα προχωρά στο πλαίσιο αυτό, σε νέες νομοθετικές και θεσμικές παρεμβάσεις. Ξεκινάει αυτή την εβδομάδα η νομοτεχνική ενσωμάτωση στην ελληνική έννομη τάξη της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη πρόληψη και τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας. Την ίδια στιγμή έχει αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των φύλων και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας. Με τις νομοθετικές αυτές παρεμβάσεις θωρακίζεται ακόμη περισσότερο το νομικό κεκτημένο στα θέματα της ισότητας. Εντούτοις, η μεταφορά του πλαισίου αυτού στο κοινωνικό πεδίο απαιτεί διαρκή αγώνα και συντονισμένη προσπάθεια με τα κινήματα, τις συλλογικότητες και όλους τους πολίτες και αυτός θα πρέπει να είναι και ο διαρκής στόχος.