Τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΤΑΚΑ
Ἀπό σήμερα ἀρχίζει Νέο Ἔτος. Αὐτό σημαίνει πολλά γιά ἐκείνους πού ἔχουν προσκολληθεῖ σάν ὄστρακα στή ματαιότητα τοῦ κόσμου. Τίποτε, ὅμως, δέ σημαίνει γιά ἐκείνους πού πιστεύουν στήν ἅγια αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ. Τίποτε δέ σημαίνει τό ὅτι περνάει ὁ καιρός, γιατί οἱ χριστιανοί εἶναι βέβαιοι πώς ἡ ζωή τους δέν τελειώνει. Ἡ ζωή, πού ἀρχίζει γιά τόν καθένα σέ αὐτό τόν κόσμο, κάποια μέρα τοῦ χρόνου, θά ἐξακολουθήσει νά ὑφίσταται καί ὅταν φύγει ἀπό αὐτόν, γιά νά μή τελειώσει ποτέ!…
Σέ αὐτό τόν κόσμο δέν ὑπάρχει τίποτε τό σταθερό. Ἀλλά αὐτή του ἡ ἀστάθεια ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στή σταθερότητα, πού ὑπάρχει κοντά στό Θεό. Ὅποιος ἐγκατέλειψε τά γήϊνα, ὅσο καί ὅπως πρέπει, καί ἀναπαύθηκε στήν ἀφειδώλευτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, αὐτός εἶναι ἀνώτερος ἀπό ὅλου τοῦ κόσμου τά πράγματα· αὐτός εἶναι δυνατότερος ἀπό τό χρόνο καί αὐτός, σίγουρα, δέ φοβᾶται τό βιολογικό θάνατο, γιατί τό «κέντρο», ἡ δύναμή του, δηλαδή, ἔχει ἤδη νικηθεῖ ἀπό τό Σταυροαναστημένο Χριστό.
Ὁ Αἰώνιος Θεός θέλησε καί τό ἐπίγειο πλάσμα Του νά εἶναι αἰώνιο. Ὁ «πρωτότοκος» ἀδελφός μας (βλ. Ρωμ. 8, 29), ὁ Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, πρῶτος, μετά τήν Ἀνάσταση Ἀνάληψή Του, κάθισε «ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός ὄχι μόνο, ὅπως ἦταν φυσικό, μέ τή θεία, ἀλλά ταυτόχρονα καί μέ τήν ἀνθρώπινη φύση Του.
Στό Νέο Ἔτος πού, ἤδη, ἀνέτειλλε, ἄς ἐμπιστευθεῖ ὁ κάθε ἄνθρωπος τήν ὕπαρξή του στήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἐλπίζοντας στήν πρόνοια καί προστασία Του. Τότε ἡ εὐλογία καί ἡ χαρά θά πλημμυρίσει τήν ψυχή του καί οἱ περιστάσεις, ὅσο δύσκολες κι ἄν εἶναι, δέ θά μπορέσουν νά τοῦ κλονίσουν τήν «ἐν Χριστῷ» εὐτυχία του, γιατί εὐτυχία εἶναι ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶναι πάντα μαζί του.
Μακάρι, ὅλων οἱ καρδιές νά ἀνοίξουν τή θύρα τῆς ψυχῆς τους στό Θεό (βλ. Ἀποκ. 3, 20)· νά Τόν δεχτοῦν μέ ἀγάπη, ὥστε νά ζοῦν, διαρκῶς, στή δική Του ἀληθινή εὐτυχία καί στή δική Του πραγματική χαρά. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ. ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!